Πώς η ένωση Ρωσίας - Κριμαίας άλλαξε το σκηνικό. ΠΛΕΟΝ Η ΜΟΣΧΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΝΑΓΚΗ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΚΗ Α.Ο.Ζ. ΣΤΗ ΜΑΥΡΗ ΘΑΛΑΣΣΑ....
Φοβούμενη μήπως μείνει εκτός σχεδιασμού για τον South Stream η Τουρκία μετά την ένταξη της Κριμαίας στην Ρωσική Ομοσπονδία (η Ρωσική ΑΟΖ πλέον εφάπτεται της βουλγαρικής στην Μαύρη θάλασσα και δεν υπάρχει η ανάγκη να παρακαμφθεί η Oυκρανική ΑΟΖ που συνιστούσε η Κριμαία) ζήτησε όχι απλώς ο υποθαλάσσιος αγωγός μεταφοράς Ρωσικού φυσικού αερίου, να περνάει από την Τουρκική ΑΟΖ της Μαύρης Θάλασσας, όπως είχε αρχικά συμφωνηθεί αλλά να περνάει και μέσα από την Τουρκία.
Το κόστος του South Stream είναι ένα από τα υψηλότερα στην ιστορία της κατασκευής αγωγών (16 δις. ευρώ). Δεύτερον, τεχνολογικά, το σχέδιο είναι εξαιρετικά δύσκολο και γεμάτο οικολογικούς κινδύνους οι οποίοι εμφανίζονται λόγω της κατασκευής του αγωγού σε μεγάλο βάθος (ως τα 2,5 χλμ., κάτι που αποτελεί ρεκόρ στο συγκεκριμένο τομέα)
Το 2011 η ουκρανική κυβέρνηση έκανε την πρόταση η διαδρομή του αγωγού να περάσει από την Κριμαία και ακολούθως από το ρηχό βόρειο τμήμα της Μαύρης θάλασσας, γεγονός που θα μείωνε τον συνολικό προϋπολογισμό σχεδόν κατά 40%.
Η Gazprom απέρριψε αυτές τις εκδοχές υποστηρίζοντας πως δεν επιλύουν τον βασικό στόχο του «Νότιου Ρεύματος», την μη εξάρτηση από την Ουκρανία της μεταφοράς φυσικού αερίου.
Σήμερα πλέον, που η Κριμαία εντάχθηκε στη Ρωσία, δεν τίθεται θέμα διαμετακομιστικών κινδύνων και συνάμα τα πιθανά κοιτάσματα υδρογονανθράκων της Κριμαίας θα συμβάλλουν στο "φόρτωμα" του αγωγού.
Το μέσο βάθος του αγωγού του αερίου σύμφωνα με το υπάρχον σχέδιο (στο μέσο της θαλάσσιας διαδρομής, σε διεθνή ύδατα) είναι 1,7 χλμ., ενώ το μέγιστο φτάνει τα 2,25 χλμ. Η έκταση του θαλάσσιου τμήματος της διαδρομής είναι 957 χλμ. Από τα έγγραφα του προγράμματος που έχουν γνωστοποιηθεί, είναι γνωστό ότι ο προϋπολογισμός του έργου αποτελείται από δύο μέρη: Το επίγειο, 5 δις. ευρώ για τα 1,7 χιλ. χλμ., και το θαλάσσιο, 11 δις. ευρώ για τα 957 χλμ.
Και τώρα ας δούμε τις παραμέτρους της διαφοροποιημένης διαδρομής: Η έκταση της θαλάσσιας ζώνης μειώνεται κατά το ήμισυ, στα 484 χλμ., το μέσο βάθος σε αυτό το τμήμα της Μαύρης θάλασσας είναι περίπου κατά 45% μικρότερο, 1,05 χλμ., ενώ το μέγιστο είναι 1,44 χλμ. αντί 2,25 χλμ.
Σύμφωνα με τους υπολογισμούς δυτικών εμπειρογνωμόνων, η εναλλακτική θαλάσσια διαδρομή θα στοίχιζε 3,6 δις. ευρώ. Συν περίπου 420 χλμ. για το κομμάτι που περνά από την ίδια την Κριμαία (ακόμη 1,2 δις. ευρώ περίπου). Οι συνολικές δαπάνες για την «κριμαϊκή» εκδοχή θα ήταν 4,8 δις. ευρώ, που είναι περίπου το ήμισυ από το κόστος της υφιστάμενης εκδοχής του θαλάσσιου τμήματος.
Το ρωσικό έργο του αγωγού φυσικού αερίου «South Stream» που θα μεταφέρει φυσικό αέριο μέσω της Μαύρης Θάλασσας προς την Ευρώπη στο τέλος της δεκαετίας, υποστηρίζεται τώρα από την Τουρκία, η κυβέρνηση της οποίας δήλωσε ότι ενδέχεται να επιτρέψει τη διέλευση του αγωγού από το τουρκικό έδαφος, εφόσον λάβει μια τέτοια πρόταση από τη Μόσχα, όπως ανέφερε ο υπουργός Ενέργειας Τανέρ Γιλντίζ.
Το θέμα θα συζητηθεί κατά τις συνομιλίες μεταξύ των εκπροσώπων της Ρωσίας και της Τουρκίας στην Άγκυρα την επόμενη εβδομάδα.
Μελλοντικά ο αγωγός είχε προγραμματισθεί να περάσει κάτω από τη Μαύρη Θάλασσα στη Βουλγαρία και στη συνέχεια στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης, παρακάμπτοντας την
Οι Τούρκοι ήταν πάντοτε "μάστορες" στο να εκβιάζουν φίλους και εχθρούς. Ξαφνικά μετά την ανάκτηση της Κριμαίας ανακαλύπτουν ότι δεν τους έχουν πλέον ανάγκη οι Ρώσοι για να κατασκευαστεί ο αγωγός.
Να υπενθυμίσουμε ότι από τα χωρικά ύδατα της τελευταίας στη Μαύρη Θάλασσα συμφωνήθηκε το πέρασμα του αγωγού αυτού.
Μην ξεχνάμε λοιπόν, ότι ο Ερντογάν έδωσε πρόσβαση στους Ρώσους,από το 2009 στην τουρκική ΑΟΖ, έτσι ώστε να περάσει ο εν λόγω αγωγός από τη Μαύρη Θάλασσα, ενώ λίγο μετά, τον Ιούνιο του 2009, ανακοίνωσε τη δημιουργία αγωγού 700 χιλιομέτρων Σαμψούντας - Τσεϊχάν, μεταφοράς ρωσικού πετρελαίου που θα κατέληγε στη Μεσόγειο! Αυτά τα δυο στοιχεία σκιαγραφούσαν την εξάρτηση της Ρωσίας από την Τουρκία, κάτι το οποιο δεν ισχύει πλέον.
Έρχονται λοιπόν να κάνουν μια νέα δελεστική (όπως πιστεύουν) πρόταση στην Ρωσία, να περάσουν τον αγωγό από το έδαφός τους. Η πρόταση αυτή όμως δείχνει και κάτι άλλο.
Οι Τούρκοι δεν πιστεύουν ότι ο ΤΑΡ μπορεί να γεμίσει από το αζέρικο κοίτασμα στην Κασπία, ξέρουν ότι δεν φτάνει, και ότι υπερεκτιμήθηκε από την Δύση για να κατασκευαστεί ο αγωγός.
Προφανώς στο μέλλον περιμένουν να γεμίσει με τον σχεδιαζόμενο αγωγό που θα περνάει από την Κύπρο και θα μεταφέρει κυπριακά και ισραηλινά κοιτάσματα. Mε εντολή που έλαβαν και οι τρεις ελληνικές κυβερνήσεις, Παπανδρεόυ, Παπαδήμου, και Σαμαρά, και η δική μας χώρα "δέθηκε" στον ΤΑΡ με αμφίβολα κέρδη.
[Πηγή]