Γιατί και πώς - "Κ2 Το βουνό της γνώσης".
Ο Μέγας Γουναράς είχε βρεθεί να διοικεί στρατό ανθρώπων απέναντι σε Νεφελίμ δεκάδες
φορές. Ποτέ πρίν όμως δεν είχε ετοιμάσει τον στρατό του για κάτι τέτοιο μέσα σε μερικούς μήνες αν όχι εβδομάδες.
Φωτό από Αραβικό χειρόγραφο: Η Μάχη στην Αιγίδα όταν ο Αλέξανδρος έφτασε κοντά στην πύλη. Πάνω στα τείχη και έξω από αυτά οι Μαλτσέχ.
Τα μπαιράκια των Νεφελίμ υψωμένα κίτρινα και μαύρα, τα σαγόνια τους ορθάνοικτα και τα ουρλιαχτά των λύκων που ξεστόμιζαν είχαν δημιουργήσει μια ατμόσφαιρα πρωτόγνωρη για τον ελληνικό στρατό. Είκοσι χιλιάδες Μαλτσέχ ούρλιαζαν παγώνοντας το αίμα ακόμα και των συμμάχων τους των Τούρκων.
Ο Αλέξανδρος πέρασε αμέσως οδηγία για ψυχραιμία και επαγγελματισμό. Έπρεπε όλοι να ακολουθήσουν το σχέδιο μάχης και να ελιχθούν ανάλογα με τις διαταγές για οτιδήποτε απρόοπτο. Οι αντίπαλοι είχαν παραταχθεί σε βάθος 40 αντί
για 60 πολεμιστών και η παράταξή τους είχε μήκος 4.500 μέτρα μπροστά στα τείχη της Αιγίδος που είχαν πρόσοψη πρός το πεδίο της μάχης περίπου 17 χιλιόμετρα.
Τα έξι χιλιόμετρα ήταν γεμάτα πολεμικές μηχανές που μπορούσαν να βάλουν πέτρες, βράχους,δόρατα, βέλη, μεταλλικά σφαιρίδια με καρφιά,και ότι άλλο μπορούσε να βάλει ο νους του ανθρώπου ή των Νεφελίμ. Η παράταξη του αντιπάλου ήταν σαφώς μέσα στην ακτίνα δράσης των μηχανών αυτών, που τοποθετημένες πάνω στα τείχη μπορούσαν να βάλουν πάνω από την παράταξη των Νεφελίμ κατά των Ελλήνων,εφόσον οι Έλληνες έκαναν την απερισκεψία να επιτεθούν εναντίον τους.
Ο Έλλην ηγέτης όμως δεν ήταν ο οποιοσδήποτε έμπειρος στρατηγός.Ήταν η μεγαλύτερη στρατηγική και πολεμική ιδιοφυΐα όλων των εποχών και όλων των κόσμων.Ήξερε ότι οι Φερμών και Αλιγκέ ήξεραν ότι χωρίς αυτόν το ελληνικό στράτευμα ήταν χαμένο. Έτσι προκάλεσε τις κινήσεις των αντιπάλων του όπως έκανε σε όλες τις μάχες που έδωσε, σε όλους τους κόσμους ως τότε και όπως έκανε βέβαια σε όλα τα πεδία των μαχών της Ασίας.
Το ελληνικό πεζικό παρατάχθηκε σε βάθος οκτώ ανδρών και το ιππικό σε βάθος τριών ίππων. Με τον τρόπο αυτό το ελληνικό μέτωπο ήταν ίσο με το εχθρικό.Σύμφωνα με το σχέδιο η οπλιτική φάλαγγα των υπασπιστών δεν έπρεπε να φύγει δίπλα από την μακεδονική φάλαγγα των σαρισοφόρων πεζεταίρων.
Ούτως ή άλλως η δεξιά πλευρά εθεωρείτο η αδύναμη αφού ο Αλέξανδρος και το ιππικό ήταν στα αριστερά. Έτσι όταν ο Αλιγκέ είδε ότι η φάλαγγα των υπασπιστών συμπυκνώθηκε, σύμφωνα με τις οδηγίες του Αλεξάνδρου στο πλευρό της φάλαγγας των πεζεταίρων μειώνοντας το πλάτος της ελληνικής παράταξης και αφήνοντας κενό στο πλάι,θεώρησε ότι έπρεπε να επιτεθεί να υπερκεράσει και να περικυκλώσει τους Έλληνες.
Στο άλλο άκρο ο Αλέξανδρος γνωρίζοντας ότι ο Φερμών γνωρίζει ότι πρέπει να τον παρασύρει εντός της ακτίνας δράσης των πολεμικών μηχανών της Αιγίδος, κινήθηκε με το ιππικό του κατ ΄ευθείαν εναντίον του, δίνοντας του δυνατότητα να σκεφτεί ότι εάν υποχωρούσε θα παρέσυρε τον Αλέξανδρο κοντά στα τείχη. Έτσι και έγινε.
Φωτό από Αραβικό χειρόγραφο: Ο Αλέξανδρος με ένα βούκινο και δίπλα του ένας πολεμιστής. Τα τείχη της πόλης καταρρέουν και οι Μαλτσέχ από μέσα.
Ο Φερμών έδωσε εντολή γρήγορης υποχώρησης πρός τα τείχη και ο Αλιγκέ γρήγορης προώθησης πρός τους υπασπιστές. Ο Αλέξανδρος τους είχε εκεί που τους ήθελε. Οι καταπέλτες άρχισαν να βάλουν από τα δύο άκρα και πίσω από την ελληνική παράταξη πρός τους χώρους στους οποίους κινήθηκαν οι Μαλτσέχ και να εκτοξεύουν τα κεραμικά σκεύη με την σκόνη χαλκού και το αλεύρι που έσπαζαν και γέμιζαν τον αέρα με χαλκό.
Το τμήμα του Αλιγκέ δέχτηκε το χτύπημα καθώς πλησίαζε τους υπασπιστές, ενώ το τμήμα του Φερμών καθώς πλησίαζε τα τείχη.
Οι Μαλτσέχ εισέπνευσαν τον χαλκό που ανακατεμένος με το αλεύρι γινότανε πιο πτητικός μένοντας στον αέρα περισσότερο απ ΄ότι θα έμενε μόνος του. Το σύνολο σχεδόν των Μαλτσέχ της παράταξης εισέπνευσε την δηλητηριώδη γι αυτούς ουσία. Η μακεδονική φάλαγγα άρχισε να κινείται με σταθερό ρυθμό εναντίον του κέντρου της παράταξης των Νεφελίμ όπου βρισκότανε οι Γιουγκούρ Τούρκοι και οι Ραν.
Ταυτόχρονα ο Αλέξανδρος μαζί με τους εταίρους ιππείς επιτέθηκε εναντίον του τμήματος του Φερμών αποδεκατίζοντας τους ανόμους. Στα επόμενα δεκαπέντε λεπτά η φάλαγγα είχε παρασύρει τους Γιουγκούρ Τούρκους, ενώ οι φυσοκαλαμίτες σκόρπιζαν τον όλεθρο στους Ραν που με την μορφή του κυνοκέφαλου έκαναν τεράστια άλματα και πηδούσαν πάνω από το προτεταμένο τείχος των σαρισσών με σκοπό να βρεθούν μέσα στην παράταξη της φάλαγγας και να την διαλύσουν.
Αυτοί δεχότανε τον χαλκό κατά πρόσωπο από τους φυσοκαλαμίτες και σφαζότανε από τους ελαφρά οπλισμένους που εν τω μεταξύ είχαν υποχωρήσει μέσα στις τάξεις της φάλαγγας. Ο Αλιγκέ βλέποντας ότι τα πράγματα δυσκολεύουν έδωσε εντολή στους ήδη δηλητηριασμένους Μαλτσέχ να μην εμπλακούν με τους υπασπιστές και να υποχωρήσουν πρός την κεντρική πύλη της πόλης που άνοιξε για να μπούν.
Και αυτή την κίνηση την είχε προβλέψει ο Αλέξανδρος και έδωσε αμέσως διαταγή με το ειδικό σώμα μεταφοράς διαταγών μάχης να προωθηθούν 2.000 μαχητές και να βάλλουν διαρκώς πρός τα τείχη σε εύρος 500 μέτρων γύρω από την πόλη. Έτσι μειώθηκε η δύναμη πυρός των πολεμικών μηχανών γύρω από την πύλη, αφού οι χειριστές τους έπρεπε να καλύπτονται διαρκώς αφού είχαν να αντιμετωπίσουν τέσσερις τοξότες ανά μέτρο μήκους των τειχών.
Φωτό απο Αραβικό χειρόγραφο: Γιουγκούρ Τούρκοι μαζί με γένη Νεφελίμ χτίζουν, ενώ από πάνω ο Αλέξανδρος μιλάει με τον Ακλείδη και τον Ευρυμέδοντα.
Ο Αλέξανδρος άφησε τον Ηφαιστίωνα να μάχεται εναντίον του αποδεκατισμένου τμήματος του Φερμών με τους Θεσσαλούς ιππείς και όρμησε ασυγκράτητος και πάντα πρώτος πρός την ανοιχτή πύλη με όλους τους εταίρους.
Ήταν τόση η ορμή του που μπήκε στην πόλη μαζί με τους Μαλτσέχ του Αλιγκέ και καθώς ανακατεύτηκαν οι ιππείς με τους πανικόβλητους Νεφελίμ, μειώθηκε ακόμα περισσότερο ο κίνδυνος να βληθούν από τα τείχη, αφού οι υπερασπιστές φοβότανε μην χτυπήσουν τους δικούς τους.
Ακριβώς στο μέσο μέρος της πύλης έγινε μεγάλη σφαγή των Νεφελίμ και ο Αλέξανδρος ξεπέζεψε και με πενήντα περίπου άνδρες άρχισε να ανεβαίνει στα τείχη από τις εσωτερικές πέτρινες σκάλες, αφού έδωσε εντολή να βάλουν τεράστιες ξύλινες σφήνες στο κάτω μέρος του κάθε φύλου της πύλης για να μην μπορεί να κλείσει.
Έξω εν τω μεταξύ η οπλιτική φάλαγγα των υπασπιστών με1.000 ελαφρά οπλισμένους επιτέθηκε από τα πλάγια στο ιππικό των Τούρκων και των Ραν, που έχασε κάθε πλεονέκτημα αφού το ιππικό που δεν καλπάζει εναντίον του αντιπάλου είναι εύκολος στόχος για οποιουσδήποτε έμπειρους πολεμιστές. Τα άλογα πανικόβλητα άρχισαν να ωθούν τα πεζά τμήματα των Τούρκων που έχασαν την συνοχή τους και σφάχτηκαν από την φάλαγγα των σαρισσοφόρων.
Ταυτόχρονα ένα ειδικό τμήμα αποτελούμενο από 100 τοξότες με μεγάλα τόξα άρχισε να ρίχνει φλεγόμενα βέλη μέσα στην πόλη, πρός την οποία και οι καταπέλτες άρχισαν να ρίχνουν πήλινα σκεύη με υγρό πύρ. Οι πρώτες φωτιές άναψαν και η ψυχολογία των υπερασπιστών της κατέρρευσε. Εν τω μεταξύ ο Αλέξανδρος μαζί με τους άνδρες που τον ακολουθούσαν είχε τρέψει σε φυγή τους χειριστές των πολεμικών μηχανών των τειχών.
Μέσα σε μισή ώρα οι Έλληνες οπλίτες είχαν μπει στην πόλη και ακολούθησε γενική σφαγή των Μαλτσέχ, των Ραν και των Τούρκων.
Δημοσθένης Λιακόπουλος
Τόμος 18 - Κ2 Το βουνό της γνώσης
[Πηγή]
