Αυτοί ακριβώς πρέπει να ανακόψουν το περαιτέρω κατρακύλισμα της Ευρώπης στο χάος της υπερβολικής ανεκτικότητας.
Το αυξανόμενο επίπεδο του ευρωσκεπτικισμού και η δημοτικότητα των ακροδεξιών πεποιθήσεων μπορούν να να οδηγήσουν στη δημιουργία του «πιο αντι - Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου» στην ιστορία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είναι σίγουρος ο πρωθυπουργός της Ιταλίας Ενρίκο Λέτα. Η ηγέτιδα του Γαλλικού Εθνικού Μετώπου Μαρίν Λε Πεν έχει ήδη συναντηθεί στη Χάγη με τον επικεφαλής του ολλανδικού Κόμματος Ελευθερίας Γκερτ Βίλντερς. Και οι δύο πολιτικοί θέλουν μέχρι τις ευρωεκλογές να σχηματίσουν μια ένωση «ευρωσκεπτικιστών», στην οποία μπορεί να προσχωρήσουν και άλλα ακροδεξιά ευρωπαϊκά κόμματα.
Στο παρελθόν οι Βρυξέλλες έβλεπαν τη δραστηριότητα των εθνικιστών και των ριζοσπαστών σαν παιδικά παιχνίδια. Όμως στις νέες συνθήκες οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι είναι αναγκασμένοι να λάβουν υπόψη στα σοβαρά τους «δεξιούς», επισημαίνει ο ειδικός του Ινστιτούτου Διεθνών Μελετών Λεονίντ Γκούσεφ:
- Το μεγαλύτερο εθνικιστικό κόμμα είναι το Εθνικό Μέτωπο της Γαλλίας, το οποίο σήμερα ήδη είναι ήδη σε όλες τις δημοσκοπήσεις καταλαμβάνει μία από τις πρώτες θέσεις στην κατάταξη για τις εκλογές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Η ενεργός παρουσία τους στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μπορεί να οδηγήσει σε πολύ ενδιαφέρουσες αποφάσεις σχετικά με τα επίκαιρα θέματα και τη συνολική ανάπτυξη της Ευρώπης.
Ορισμένοι ειδικοί, ωστόσο, θεωρούν ότι το μέγεθος των διαθέσεων διαμαρτυρίας και των εθνικιστικών διαθέσεων στις χώρες της ΕΕ είναι υπερτιμημένο. Την άποψή του γι΄αυτό το θέμα εκφράζει ο πολιτικός αναλυτής Αλεξάντερ Τεβντόι - Μπουρμούλι:
- Και η οικονομική κρίση, και τα προβλήματα της μετανάστευσης ενθαρρύνουν τη ψήφο διαμαρτυρίας σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες. Εξαιτίας αυτού, βλέπουμε και την άνοδο της δημοτικότητας των ακροδεξιών και των αντι - ενωτικών κομμάτων - για παράδειγμα, στη Μεγάλη Βρετανία. Ωστόσο, κατά τη γνώμη μου, δεν πρέπει να υπερεκτιμάται το μέγεθος του κύματος και οι περαιτέρω προοπτικές του. Η πρακτική δείχνει ότι όλες αυτές οι ψήφοι διαμαρτυρίας έχουν ένα αρκετά στενό δυναμικό.
Ωστόσο, δεν είναι το πρώτο έτος που η Ευρωπαϊκή Ένωση αγωνίζεται για να ξεπεράσει την κρίση. Σε μια τέτοια κατάσταση συνήθως δημιουργεί ζήτημα σοβαρής στρατηγικής προσαρμογής. Ορισμένοι αναλυτές πιστεύουν ότι η «δεξιά» παρουσία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα πρέπει να αλλάξει τη στρατηγική της γραμμή προς την κατεύθυνση της αυστηροποίησης. Μετά τις εκλογές μπορούμε να περιμένουμε πιο αποφασιστικά μέτρα για την αντιμετώπιση των εγχώριων προβλημάτων: της ανεργίας, της χρηματοπιστωτικής κρίσης και της εγκατάλειψης των λαϊκιστικών σχεδίων για την περαιτέρω διεύρυνση της ΕΕ προς ανατολάς.
Ίγκορ Σιλέτσκι
[Πηγή]
