Παρουσίασε δε, την έρευνά της, στην 66η ετήσια συνάντηση Fluid Dynamics της American Physical Society στο Πίτσμπεργκ.
Στόχος της έρευνας είναι η εφαρμογή της συγκεκριμένης «τεχνολογίας» σε αεροσκάφη, ανεμοτουρμπίνες και υποβρύχια για να γίνουν πιο αθόρυβα.
Πολλά είδη κουκουβάγιας έχουν αναπτύξει «ειδικά» φτερώματα, τα οποία εξαφανίζουν τον θόρυβο που παράγεται από την κίνηση των φτερών τους, επιτρέποντάς τους να εντοπίζουν και να πιάνουν το θήραμά τους εντελώς αθόρυβα.
Οι κουκουβάγιες κατέχουν τουλάχιστον τρία διακριτά φυσικά χαρακτηριστικά που θεωρείται πως συμβάλλουν στη δυνατότητα αθόρυβης πτήσης τους, εξηγεί ο Τζάστιν Τζαβόρσκι, του Πανεπιστημίου Lehigh. Η ομάδα του διερευνά το εάν τα «stealth» χαρακτηριστικά της κουκουβάγιας οφείλονται σε ένα από αυτά ή στην αλληλεπίδρασή τους.
Τα τρία χαρακτηριστικά είναι ένα τμήμα άκαμπτων φτερών στο μπροστινό άκρο της πτέρυγας, ένα εύκαμπτο τμήμα στο πίσω άκρο και ένα μαλακό, χνουδωτό υλικό στο πάνω μέρος της πτέρυγας. Σύμφωνα με τον Τζαβόρσκι, το συγκεκριμένο υλικό έχει μελετηθεί ελάχιστα, ωστόσο ίσως να λειτουργεί «εξαφανίζοντας» τον ήχο στην πηγή του, μέσω ενός «μηχανισμού» ο οποίος διαφέρει πάρα πολύ από τις συμβατικές μεθόδους μείωσης/ απορρόφησης ήχου.
Μία φωτογραφική μελέτη των φτερών της κουκουβάγιας, από τον Ίαν Κλαρκ του Virginia Tech, αποκάλυψε μία «δασώδη» γεωμετρία στο εν λόγω υλικό – εύρημα το οποίο θα αξιοποιηθεί στις μελλοντικές έρευνες με σκοπό την καλύτερη αντιγραφή της δομής του. Ωστόσο, αρχικά πειράματα που έχουν γίνει στο Virginia Tech σχετικά με τις επιδόσεις ενός υλικού τέτοιου τύπου είχαν καλά αποτελέσματα.
Κατά τον Τζαβόρσκι, εάν μπορεί να εξακριβωθεί ο μηχανισμός μείωσης ήχου του φτερώματος της κουκουβάγιας, πιθανότατα αυτό να οδηγήσει σε νέες σχεδιαστικές μεθόδους, με αποτέλεσμα τη δραστική μείωση του ήχου και των δονήσεων σε αεροσκάφη και ανεμοτουρμπίνες, καθώς και την ελαχιστοποίηση του ήχου που παράγεται από υποβρύχια.
(naftemporiki)
Το είδαμε εδώ