ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΠΟΥ ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΣΤΟ ΝΗΣΙ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ!!!
Το νησί του Πάσχα, το οποίο ανήκει διοικητικά στη Χιλή, αποτελεί ένα μεγάλο αίνιγμα για τους ερευνητές και για τους ταξιδιώτες εδώ και αρκετούς αιώνες.
Ποια είναι η ακριβής ιστορία του; Ποιοι οι πρώτοι του κάτοικοι; Ποιος ο ρόλος του στην ιστορία της περιοχής; Και πάνω απ’ όλα, ποιος άραγε έφτιαξε τα μυστηριώδη αγάλματα, αυτά τα τόσο παράξενα κεφάλια, που δεσπόζουν στην ακτογραμμή της νήσου και κοιτάνε βουβά προς τη μεριά της θάλασσας; Ερωτήματα που απασχολούν ανέκαθεν τους επιστήμονες των διάφορων κλάδων, αλλά και απλούς περιηγητές, αφού όλοι αυτοί εξακολουθούν να μην μπορούν να δώσουν κάποια πειστική απάντηση...
Για να δοθεί λύση στο πρόβλημα της νήσου του Πάσχα θα πρέπει απαραίτητα κάποιος να ακολουθήσει τη μεθοδολογία που εμείς ακολουθούμε πιστά στις μελέτες μας. Δηλαδή να δει τα πράγματα σφαιρικά, συνολικά: τόσο σε βάθος χρόνου (ως μία διαλεκτική-εξελικτική διαδικασία της ιστορίας) όσο και πλανητικά (ως γενική άποψη του κόσμου «αφ’ υψηλού» και με όλες τις καταστάσεις που λαμβάνουν χώρα στην υφήλιο αλληλοσυνδεδεμένες η μία με την άλλη). Μόνο τότε τα πορίσματα της έρευνας έχουν επαρκείς πιθανότητες να καταλήξουν σε ικανοποιητικά αποτελέσματα, εφόσον – και λογικό είναι – αν ένα θέμα ιδωθεί «ξεκομμένο» από τα άλλα και μόνο του, τότε μηδενίζονται οι όποιες ελπίδες υφίστανται για την (έστω και εν μέρει) επίλυσή του. Με δυο λόγια, πιστεύουμε ότι μόνο η πλανητική σκέψη μπορεί σήμερα να ωθήσει την επιστημονική έρευνα σε κάποια πρόοδο και στη συνέχιση των επιτευγμάτων της προς όφελος της ανθρωπότητας όλης.
Κατ’ αυτόν τον τρόπο έληξε άδοξα η περίφημη «χρυσή εποχή» της Κρόνειας διακυβέρνησης, όπως την αποκάλεσε πολύ χαρακτηριστικά ο Ησίοδος. Τι απέγινε όμως ο «αγκυλομύτης» Κρόνος και οι οπαδοί του; Αυτοί όλοι εξορίστηκαν ή, τέλος πάντων, αναγκάστηκαν να διαφύγουν από τον κεντρικό ελληνικό πολιτισμικό χώρο και να καταφύγουν σε μέρος μακρινό, και μάλιστα όσο πιο μακριά ήταν κάτι τέτοιο εφικτό!... Σ’ αυτό το σημείο η έρευνα φτάνει στα πλέον αντιφατικά μεταξύ τους συμπεράσματα και μάλλον μπερδεύει παρά αποσαφηνίζει τα πράγματα. Εμείς, διαμέσου ακριβώς της διαλεκτικής σκέψης (σύνθεση των πραγμάτων), προκρίνουμε μία λύση συνδυαστική. Από τις δικές μας μελέτες και από τα στοιχεία που υπέπεσαν κατά καιρούς στα χέρια μας – και τα οποία συνθέτουμε σιγά-σιγά σαν «παζλ» – καταλήξαμε στο ότι το βασικό μέρος των πιστών του νικημένου θεού Κρόνου κατέφυγε στην... Παλαιστίνη! Το τι ακριβώς έγινε εκεί, θα το αναφέρουμε σε άλλο, πιο σχετικό, κείμενό μας.
Ο Κρόνος όμως και το βασικό του επιτελείο απομακρύνθηκαν τελείως από τον γεωγραφικό χώρο της Μεσογείου! Βρέθηκαν... στην Πολυνησία του Ειρηνικού ωκεανού (ναι, πέρα από την αμερικανική ήπειρο, κυριολεκτικά στην άλλη άκρη του κόσμου!), όπου και έζησαν το υπόλοιπο του βίου τους, δημιουργώντας έτσι μία ιδιόρρυθμη ελληνική αποικία!... Αυτά τουλάχιστον προκύπτουν από μια αντικειμενική και προσεκτική έρευνα. Σημείο προορισμού τους: το σημερινό νησί του Πάσχα! Έτσι εξηγούνται και τα διάφορα μυστήρια του τόπου αυτού, τα τόσο δυσερμήνευτα από όσους έχουν καταγίνει με το εν λόγω θέμα.
Βέβαια, το νησί του Πάσχα υπήρξε το επίκεντρο αυτού του (αναγκαστικού) εποικισμού των Ελλήνων λάτρεων του Κρόνου. Ελληνική παρουσία ανιχνεύεται επίσης σε νησιά της ίδιας πάνω-κάτω περιοχής, όπως η Χαβάη, η Σαμόα, η Ταϊτή κτλ. Επί αιώνες ολόκληρους (ή και χιλιετίες) η διάχυση του ελληνικού πολιτισμού στο νησιώτικο σύμπλεγμα της Πολυνησίας παρέμενε άγνωστη. Ώσπου διάφοροι Ευρωπαίοι εξερευνητές ταξίδεψαν στα άγνωστα αυτά μέρη και έγιναν μάρτυρες των όσων εκπληκτικών είδαν και έζησαν εκεί πέρα. Να πώς αφηγείται τη μοναδική εμπειρία που έζησε στη νήσο του Πάσχα ο μεγάλος Νορβηγός θαλασσοπόρος Τουρ Χάιερνταλ (στο κλασικό του έργο «Κοντίκι»):
«Όταν οι πρώτοι Ευρωπαίοι θαλασσοπόροι έφτασαν στο νησί του Πάσχα, βρήκαν εκεί ανάμεσα στους ιθαγενείς και λευκούς ανθρώπους με μακριές γενειάδες, οι οποίοι προέρχονταν από τους πρώτους λευκούς εποικιστές του νησιού. Οι εποικιστές εκείνοι κατά τους ιθαγενείς είχαν φτάσει στην Πολυνησία με μεγάλα πλοία, είχαν δε αρχηγούς τους τον Ήλα Τίκι και τον Ρόγγα»...
Από το ως άνω κείμενο-ντοκουμέντο βγάζουμε το συμπέρασμα ότι ο μεν Ήλα Τίκι δεν είναι παρά ο Κρόνος (Βήλος ή Ήλος, ήταν η άλλη ονομασία του!), ο δε σύντροφός του, ο Ρόγγα, ο γνωστός από την Τιτανομαχία στρατηγός Γύης (Ρόγγα από το Ρα Γου, δηλ. «Βασιλιάς Γύης»!). Το δε «Τίκι», προσδιοριστικό του Κρόνου, προέρχεται από τη λέξη «Τάο», παραφθορά της ελληνικής «Θεός»...
Σήμερα συγκεκριμένες ενδείξεις φανερώνουν ότι ο Κρόνος επιστρέφει! Εννοείται φυσικά ότι υπάρχουν προσπάθειες επιστροφής της κρόνειας θρησκείας-ηγεμονίας του απώτατου παρελθόντος μέσω πλανητικής κυριαρχίας ενός ρεύματος Νέας Εποχής που αθέλητα αναδύεται τριγύρω μας... Και βέβαια η κρόνεια λατρεία και ιδεολογία θα είναι καλά «κεκαλυμμένη» υπό μια άλλη μορφή, που πιθανόν να παραπλανήσει ως προς τους πραγματικούς της σκοπούς. Η μεταβατική περίοδος που ζούμε μόνο ως τυχαία δεν θα πρέπει να εκλαμβάνεται. Οι γνώστες διαισθάνονται ότι ο Κρόνος είναι ήδη εδώ! Φωνές Διδασκάλων ηχούν μέσα απ’ το σκοτάδι: «Έρχεται! Γρηγορείτε»!...
Δρ. Ησαΐας Κωνσταντινίδης
ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΝΗΣΙ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ!!!
[Πηγή]