Είναι εντελώς άσχετοι ή το κάνουν επίτηδες;;;
Τελικά η Ελλάδα τα «κατάφερε»! Είναι η πρώτη χώρα παγκοσμίως (ακόμα και σε συνθήκες πολέμου δεν είχε παρατηρηθεί αυτό το πράγμα!) που για... έκτο συνεχή χρόνο βρίσκεται σε σωρευτική ύφεση! Πραγματικά, όσο και αν κανείς θέλει να είναι επιεικής με όσους έφτασαν τη χώρα μας σ’ αυτό το χάλι, οι αριθμοί και τα στατιστικά στοιχεία είναι αμείλικτα. Από το 2008 που ξεκίνησε η ύφεση στην Ελλάδα έχουμε φτάσει ήδη στο 2013 και ο δρόμος της εθνικής μας οικονομίας συνεχίζει να είναι κατηφορικός. Πολύ κατηφορικός μάλιστα... Το χειρότερο; Καμία θετική προοπτική δεν φαίνεται για το εγγύς μέλλον, κανένα φως στο βάθος του τούνελ. Δεν υπάρχει πια η δύναμη εκείνη που να μπορεί να συγκρατήσει την οικονομική (αλλά και πολιτική - κοινωνική) εντροπία.
Πολλοί συγκρίνουν τη σημερινή αρνητική κατάσταση της ελληνικής οικονομίας με το περίφημο «μεγάλο κραχ» του 1929. Το οποίο και οδήγησε στη μεγάλη παγκόσμια ύφεση της δεκαετίας του 1930 και, ουσιαστικά, υπήρξε το υπόβαθρο για το ξέσπασμα ενός καταστρεπτικού παγκοσμίου πολέμου δέκα χρόνια αργότερα. Κι όμως, ακόμα και τότε, η οικονομία των ΗΠΑ (που χτυπήθηκε περισσότερο από την τότε οικονομική κρίση) δεν είχε τις τεράστιες απώλειες που βιώνει σήμερα η ελληνική οικονομία, αλλά και δεν είχε βρεθεί επίσης επί τόσο μακρό χρονικό διάστημα στον εφιάλτη του υφεσιακού «σπιράλ» που βιώνει σήμερα ο μέσος Έλληνας πολίτης. Η τότε αμερικανική οικονομία είχε «συνέλθει» σχετικά πιο γρήγορα, έστω και αν οι «κραδασμοί» που προκλήθηκαν εκείνη την περίοδο από το «κραχ» απορροφήθηκαν μόνο από το ξέσπασμα του Β΄ παγκοσμίου πολέμου.
Τι προκάλεσε όμως τη σημερινή πλήρως αρνητική πορεία της ελληνικής οικονομίας; Βασικά αυτό το «σπιράλ βύθισης» (όπως εύστοχα το ονόμασαν δημοσιογράφοι και οικονομολόγοι) οφείλεται στην τόσο άστοχη εξίσωση που έθεσαν από την αρχή οι «οικονομικοί εγκέφαλοι» του ελληνικού υπουργείου οικονομικών σε συνεργασία με τους συνεργάτες τους της Τρόικας: «ανάπτυξη» θα έρθει μόνο μέσω δραστικής μείωσης μισθών και συντάξεων + κατακόρυφης αύξησης (έμμεσων και άμεσων) φόρων! Επρόκειτο για την εξίσωση του θανάτου μιας ολόκληρης χώρας και ενός ολόκληρου λαού. Διότι πρέπει να είναι κάποιος εντελώς βλάκας για να μην μπορεί να καταλάβει ότι όταν «πετσοκόβεις» τα έσοδα μιας ολόκληρης κοινωνίας και ταυτόχρονα αυξάνεις απότομα τις δαπάνες της, όχι μόνο δεν θα μπορέσεις (ως κράτος) να συγκεντρώσεις ακόμα και τα προσδοκώμενα γρήγορα οφέλη, αλλά αντίθετα θα οδηγήσεις μακροπρόθεσμα σε διάλυση κάθε υγιούς κοινωνικού ιστού!
Τι προκάλεσαν λοιπόν οι εν λόγω καμμένοι «εγκέφαλοι»; Σε μια χώρα που είχε εν τω μεταξύ σκοτώσει την ίδια της την παραγωγή και την επιχειρηματικότητα των κατοίκων της προκάλεσαν το σταμάτημα της ανατροφοδότησης της αγοράς με «ζεστό» χρήμα. Λογικό, εφόσον ο μέσος πολίτης αδυνατούσε πια να (υπερ)καταναλώνει όπως προηγουμένως και ξεκίνησε να κάνει περικοπές των εξόδων του. Έτσι όμως κατέρρευσε πλήρως η ελληνική αγορά, λόγω της έλλειψης ρευστότητας που υπήρχε προηγουμένως. Εάν δε, λάβουμε υπ’ όψιν και το κλείσιμο της «στρόφιγγας» των τραπεζικών δανείων την ίδια ακριβώς περίοδο, τότε μπορούμε να καταλάβουμε ότι αυτό που ζούμε – με τα συνεχή «λουκέτα» σε ελληνικές μικρομεσαίες επιχειρήσεις και με τη ραγδαία αύξηση της ανεργίας – κάθε άλλο παρά περίεργο είναι. Αντιθέτως, θα συνεχιστεί και θα επιδεινωθεί, αφού η ελληνική οικονομία βουλιάζει ακόμα περισσότερο προς τον όλεθρο. Το ερώτημα λοιπόν είναι: εκείνοι που δημιούργησαν αυτή την άθλια κατάσταση είναι άραγε τελείως άσχετοι; Ή μήπως ό,τι έκαναν, το έκαναν επίτηδες;
Ησαΐας Κωνσταντινίδης
[Πηγή]
