Από τη στιγμή της πτώσης του είχαν αναφερθεί πολλές εκδοχές, μέχρι και τις πιο φανταστικές. Η ανυπαρξία των συντριμμιών του υποτιθέμενου ουράνιου σώματος ήταν το κύριο εμπόδιο για την ολοκλήρωση της επιστημονικής έρευνας, η οποία σαφώς καθυστέρησε: από τις 30 Ιουνίου του 1908, όταν σημειώθηκε η έκρηξη πάνω από το ποτάμι της Σιβηρίας της Τουνγκούσκα, πέρασαν 105 ολόκληρα χρόνια.
Μια σφαίρα πιο φωτεινή από τον Ήλιο, έτσι περιέγραψαν οι αυτόπτες μάρτυρες αυτό που είδαν εκείνο το πρωί. Σε μικρό χρονικό διάστημα, από τα βροντερά χτυπήματα σείστηκε η γη, άρχισαν να πέφτουν και να παίρνουν φωτιά τα δέντρα, στα σπίτια έσπασαν οι τζαμαρίες. Και σε διάφορα μέρη της Ευρώπης και της Ασίας για μερικές μέρες ο ουρανός παρέμεινε φωτεινός.
Με την ευκαιρία του παράξενου περιστατικού οι εφημερίδες έγραψαν πολλά σχετικά πράγματα, ωστόσο πέρα από τις δημοσιεύσεις δεν προχώρησαν: η Ρωσία βρισκόταν στις παραμονές μιας σειράς πολέμων και επαναστάσεων. Η πρώτη αποστολή έφτασε στη δυσκολοπρόσβατη περιοχή της Σιβηρίας μόλις το 1927. Τα μέλη της είδαν στο δάσος τα δέντρα πεσμένα σε μορφή κύκλου με διάμετρο περίπου 50 χιλιόμετρα. Ούτε κρατήρας, ούτε συντρίμμια καμία αποστολή δεν εντόπισε. Η έλλειψή τους αποτέλεσε βάση για τις διάφορες υποθέσεις. Για παράδειγμα, πως πάνω από την τάιγκα εξερράγη ένα εξωγήινο διαστημόπλοιο με πυρηνικό αντιδραστήρα. Ή ότι στη Γη εισήλθε μια «μαύρη τρύπα». Σχετικά με το γιατί δεν έμεινε τίποτα από το ουράνιο σώμα, μιλά ο αναπληρωτής επικεφαλής του τμήματος φυσικής και εξέλιξης των άστρων του Ινστιτούτου Αστρονομίας της ΡΑΕ Ντμίτρι Βίμπε:
Τα σώματα μπαίνουν στην ατμόσφαιρα της Γης με τεράστια ταχύτητα, η οποία ξεπερνά κατά πολύ την ταχύτητα του ήχου. Γι’ αυτά τα σώματα το στρώμα αέρος αποτελεί στην πραγματικότητα ένα στερεό εμπόδιο. Ο κομήτης συγκρούστηκε με την ατμόσφαιρα και καταστράφηκε.
Κατά τα τελευταία χρόνια γύρω από το γεγονός του μετεωρίτη της Τουνγκούσκα παρατηρείται μία αναζωπύρωση του ενδιαφέροντος. Ιταλοί επιστήμονες έλεγξαν με συσκευές τη λίμνη Τσέκο και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι είχε δημιουργηθεί από πτώση ενός κομήτη. Όμως με αυτό δεν συμφωνούν μερικοί άλλοι ειδικοί. Πολύ θόρυβο προκάλεσε η δημοσίευση του Ρώσου Αντρέι Ζλόμπιν, στην οποία εμφανίζονται κάποιες πέτρες, οι οποίες υποτίθεται ότι αποτελούν τα συντρίμμια του «ουράνιου ταξιδιώτη». Όμως η χημική τους ανάλυση δεν πραγματοποιήθηκε. Επίσης προκαλεί ερωτήσεις το γεγονός, γιατί ο Ζλόμπιν έχοντας μαζέψει τις πέτρες το 1988, σιωπούσε τόσα χρόνια.
Για να γίνει μία πιο ακριβής αναπαράσταση των γεγονότων στην Τουνγκούσκα, θα μπορούσε να γίνει ένας παραλληλισμός με το μετεωρίτη του Τσελιάμπινσκ, ο οποίος εισήλθε στη Γήινη ατμόσφαιρα το Φεβρουάριο του τρέχοντος έτους. Σύμφωνα με τον Ντμίτρι Βίμπε, το μόνο που χρειάζεται είναι να μαζευτούν γι’ αυτό περισσότερα στοιχεία. Μέχρι στιγμής δεν υπάρχει μια σαφής εξήγηση για το τι συνέβη στη Σιβηρία 105 χρόνια πριν.
Μπορίς Πάβλισεφ
[Πηγή]