Αυτό είναι ένα μη απαραίτητο αμινοξύ που προστίθεται σε πολλά ψημένα αγαθά ως βελτιωτικό ζύμης, προκειμένου να επιταχύνει την βιομηχανική επεξεργασία. Συνήθως δεν προστίθεται απευθείας στα αλεύρια που προορίζονται για οικιακή χρήση, αλλά θα το βρείτε σε όλα τα ψωμιά του εμπορίου, όπως η ζύμη για πίτσα, ψωμάκια και αρτοσκευάσματα.
Ενώ ορισμένα προϊόντα με L-κυστεΐνη παρασκευάζονται άμεσα σε εργαστήρια, το μεγαλύτερο μέρος τους εξάγεται από μια φτηνή και άφθονη φυσική πηγή πρωτεϊνών: τα ανθρώπινα μαλλιά. Τα μαλλιά διαλύονται σε οξύ και L-κυστεΐνη, απομωνόνται μέσω μιας χημικής διαδικασίας, και στη συνέχεια συσκευάζονται και αποστέλλονται σε εμπορικούς παραγωγούς ψωμιού. Εκτός από τα ανθρώπινα μαλλιά, άλλες πηγές της L-κυστεΐνης περιλαμβάνουν φτερά απο κοτόπουλο, φτερά πάπιας, κέρατα αγελάδας και υποπροϊόντα πετρελαίου. Οι περισσότερες από τις τρίχες που χρησιμοποιούνται για να φτιάξουν την L-κυστεΐνη, συγκεντρώνονται από τα πατώματα των κουρείων και των κομμωτηρίων στην Κίνα.
Ενώ μόνο η σκέψη κατανάλωσης διαλυμένης τρίχας μπορεί να κάνει κάποιους ανθρώπους ανήσυχους, οι περισσότεροι δυτικοί καταναλωτές δεν έχουν τελικά καμία ηθική αντίρρηση να το δεχτούν. Για τους Εβραίους και τους Μουσουλμάνους, όμως, τα μαλλιά που προέρχονται από L-κυστεΐνη δημιουργούν σημαντικά προβλήματα. Οι Μουσουλμάνοι, απαγορεύεται να τρώνε οτιδήποτε προέρχεται από ένα ανθρώπινο σώμα. Ακόμα και πολλοί ραβίνοι απαγορεύουν την κατανάλωση τρίχας για παρόμοιους λόγους, αν προέρχεται από πτώματα - και δεδομένου ότι μεγάλο μέρος της L-κυστεΐνης προέρχεται από την Κίνα, όπου οι πρακτικές πρόσβασης και κατασκευής είναι εμφανώς αμφισβητήσιμες, αυτό είναι μια πραγματική ανησυχία. Σε μία περίπτωση, ένας ραβίνος απαγόρευσε την κατανάλωση της L-κυστεΐνης, γιατί η τρίχα είχε μαζευτεί κατά τη διάρκεια μιας τελετουργίας σε έναν ναό στην Ινδία.
[Πηγή]