Θα τα καταφέρει ο πρώην υπέρμαχος του Σχεδίου Ανάν;
Αν και το τελικό ποσοστό που θα καταλάβει δεν έχει ακόμη γίνει γνωστό –στο 24% περίπου της ενσωμάτωσης ο Ν. Αναστασιάδης του ΔΗΣΥ συγκεντρώνει το 58,3% και ο αντίπαλός του Σταύρος Μαλάς του ΑΚΕΛ το 41,4%, εντούτοις όλα δείχνουν ότι η νίκη του πρώτου θα είναι καθαρή και μεγάλη διαφορά.
Αυτή τη στιγμή στενεύουν επικίνδυνα τα χρονοδιαγράμματα για να αποφύγει τη χρεωκοπία η Κύπρος, η οποία είναι μεν σε επαφή με το Γιούρογκρουπ ώστε να καταφύγει στον Μηχανισμό Στήριξης, αλλά με κανένα μέχρι στιγμής χειροπιαστό αποτέλεσμα.. Αρκεί να σημειωθεί πως ενώ μέχρι τον περασμένο Σεπτέμβριο οι Κυπριακές τράπεζες χρειάζονταν 5 περίπου δισεκατομμύρια ευρώ για ανακεφαλαιοποίηση, σήμερα οι ανάγκες ξεπερνούν το ποσό των 10 δισεκατομμυρίων.
Ο απερχόμενος πρόεδρος της Κύπρου Δημήτρης Χριστόφιας δεν κατάφερε ή θέλησε να παραδώσει το πρόβλημα στον επόμενο Πρόεδρο της Κύπρου να έλθει σε κάποια συμφωνία μέσα στον Δεκέμβριο του 2012, με αποτέλεσμα τα περιθώρια να έχουν στενέψει δραματικά.
Αν συνυπολογιστεί πως ακόμη και μετά την όποια συμφωνία, θα χρειαστεί πάνω από μήνας για να εγκριθεί αυτή από τα εθνικά κοινοβούλια (σε τουλάχιστον έξι κράτη της ευρωζώνης) και να ικανοποιηθεί το αίτημα της Κύπρου για δανεισμό, η υπόθεση του μνημονίου θα αργήσει ακόμη η κυπριακή οικονομία είναι άγνωστο εάν διαθέτει αντοχές.
Από την άλλη οι προκλήσεις που έχει να αντιμετωπίσει ο Ν. Αναστασιάδης στο θέμα της ενέργειας είναι γνωστές. Μόλις εχθές ο Τούρκος υφυπουργός Εξωτερικών δήλωσε αναφορικά με το θέμα ότι « Η Άγκυρα δεν θα επιτρέψει στη Κύπρο να διασπάσει την τουρκική υφαλοκρηπίδα προκειμένου να εκμεταλλευτεί κοιτάσματα φυσικού αερίου και πετρελαίου στην Αν. Μεσόγειο».
Έτσι θα κριθούν πολλά από τη θέληση ή όχι του νέου προέδρου να αμφισβητήσει στην πράξη του τουρκικούς λεονταρισμούς προχωρώντας στην εκμετάλλευση και των υπολοίπων πεδίων της κυπριακής ΑΟΖ σε συνεργασία τόσο με το Ισραήλ όσο και με την Ελλάδα. Η υπόθεση θεωρείται ιδιαίτερης σημασίας καθώς η πολιτική που ξεκίνησε επι ημερών του αείμνηστου Τάσσου Παπαδόπουλου και συνεχίστηκε εκ των πραγμάτων από την κυβέρνηση Δ. Χριστόφια φαίνεται πως αποδίδει καρπούς. Καρπούς όμως που για να δρέψει η Κύπρος χρειάζεται επιμονή σθένος και αποφασιστικότητα.
Από την πλευρά του Τούρκοι και Τουρκοκύπριοι προέκριναν ως συμφέρουσα για αυτούς την εκλογή Αναστασιάδη θεωρώντας πως η Κύπρος θα προβεί σε υποχωρήσει τόσο στο θέμα της ΑΟΖ όσο και του κυπριακού. Να σημειωθεί πως ο Ν. Αναστασιάδης είναι από αυτούς που θεωρούν πως η Κύπρος πρέπει να αλλάξει πλεύση και να προχωρήσει σε διαπραγματεύσεις για ένταξή της στο ΝΑΤΟ καθώς έτσι έχει τοποθετηθεί στο παρελθόν είναι άγνωστο όμως εάν και θα το επιδιώξει κατά τη διάρκεια της προεδρίας του.
Το κεφάλαιο ΝΑΤΟ έχει δύο όψεις για τη Λευκωσία: Από την μια προβάλλει ελκυστική μια ιδέα κυπριακής υποψηφιότητας, που θα δημιουργήσει τριβές ανάμεσα σε ΗΠΑ και Τουρκία. Από την άλλη, ποιες δυνατότητες αντίστασης σε διαλυτικά σχέδια θα έχει μια εναγκαλισμένη με το ΝΑΤΟ, όχι de jure όμως πιθανόν de facto, Κύπρος; Διότι ακούγεται πως στους αγγλοσαξονικούς σχεδιασμούς προβλέπεται μια αντικατάσταση της UNFICYP από ΝΑΤΟική δύναμη, στα πλαίσια μιας λύσης όπως την εννοούν Ουάσινγκτον και Λονδίνο, και που θα εξυπηρετεί αρκούντως και την Τουρκία.
Έτσι είναι τα ζητήματα που πρέπει να αντιμετωπίσει ο νέος πρόεδρος είναι κεφαλαιώδους σημασίας για όλο τον Κυπριακό Ελληνισμό.
Γράφτηκε στην Λευκωσία, με μια δόση υπερβολής, πως στην σημερινή ιστορική συγκυρία αυτές οι προεδρικές εκλογές θα προκρίνουν αν η Κύπρος θα ζήσει ή θα πεθάνει
Δεν είναι σίγουρο εάν είναι ακριβώς έτσι, αυτό που είναι σίγουρο όμως είναι ότι απαιτείται ο νέος πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, να σταθεί στο ύψος της κρισιμότατης ιστορικής συγκυρία, παραμερίζοντας την πολιτική κατευνασμού/συμβιβασμού με την τουρκική κατοχή και επιδιώκοντας αναβάθμιση του διεθνούς status της Κύπρου.
[Πηγή]