Το σημερινό Pamukkale
Η Ελληνική ιστορική και αρχαία πόλη Ιεράπολις της Μεγάλης Φρυγίας βρίσκεται στη Μ. Ασία, στη συμβολή των ποταμών Λύκου και Μαιάνδρου και κοντά στη Λαοδίκεια. Είναι κτισμένη σε ύψος 200 μ. στην κορυφή ενός απότομου βράχου που δεσπόζει στην πεδιάδα.
Ήταν γνωστή, ήδη από την αρχαιότητα, για.... τα περίφημα θερμά νερά της που πάγωναν εύκολα και κατασκεύασαν ένα εξωπραγματικό φυσικό περιβάλλον από ορυκτά δάση (ο Στράβων έγραφε πως μεταβάλλονταν σε πώρον), πετρωμένους καταρράκτες.
Στην πόλη υπήρχε σπήλαιο, το καλούμενο πλουτώνειον άντρον, απ’ όπου έβγαιναν δηλητηριώδη αέρια και το γεγονός βεβαιώνεται επειδή πέθαιναν τα ζώα που έμπαιναν μέσα σ’ αυτό. Χάρη στα πολλά νερά της ανέπτυξε ακμαία βιομηχανία βαφής μαλλιού και έγινε πασίγνωστη στον αρχαίο κόσμο. Στα τέλη του 2ου αιώνα π.Χ. στην πόλη ίδρυσαν οργανωμένα ιαματικά λουτρά οι βασιλείς της Περγάμου, οι Ατταλίδες προκειμένου να αυξήσουν τα έσοδά της.
Στην Ιεράπολη βρισκόταν το κέντρο λατρείας της θεάς Κυβέλης αλλά και άλλων θεών ενώ χάρη στον πλούτο της τελούνταν πολλές θρησκευτικές εορτές και Αγώνες όπως : τα Λητώεια για τη Λητώ, τα Πύθια και τα Άκτια για τον Απόλλωνα, τα Χρυσάντινα, κ.ά. Μεταξύ των θεών που λατρεύονταν εκεί θα πρέπει να αναφέρουμε και τον Ήλιο Λαβρηνό.
Περίφημα και μεγάλης αγοραστικής αξίας ήσαν και τα νομίσματα που έκοβε η πόλη ( δείγμα της οικονομικής ευρωστίας της) τα οποία απεικόνιζαν τον Απόλλωνα, τον Διόνυσο, τον Δία, τον Ήλιο, τον Ασκληπιό, Αμαζόνες, την Σελήνη και άλλες παραστάσεις.
Το 1887 Γερμανοί αρχαιολόγοι έφεραν στο φως τα οικοδομήματα της ελληνικής αυτή πόλης όπως: το αρχαίο θέατρο της, λουτρώνες, αψίδες, επιγραφές, το πλουτώνειο άντρο και άλλα κτίσματα του αρχαίου κόσμου αλλά και της χριστιανικής εποχής ( μία μεγάλη Βασιλική και άλλες εκκλησίες).
Στα Τουρκικά η Ιεράπολις ονομάζεται Pamukkale ( Φρούριο βάμβακος), επειδή τα πετρώματα της έχουν λευκανθεί από τα αποθέματα των θερμών πηγών.
Στον Κατάλογο της Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO είναι από το 1988.
Το είδαμε εδώ