Ο πρώτος μεγάλος μυσταγωγός
Ο θείος Ορφέας έζησε σε προϊστορική εποχή και για τον λόγο αυτόν δεν υπάρχουν γι’ αυτόν ιστορικά δεδομένα.Εκείνο που παρέμεινε είναι μια παράδοση για την ύπαρξή του και το έργο του, η οποία διασώθηκε μέσω των ανθρωπίνων γενεών. Την παράδοση αυτήν την υιοθέτησαν οι περισσότεροι από τους μεταγενέστερους μυσταγωγημένους ανθρώπους όπως ο Πυθαγόρας. Δεν είναι υπερβολή να ισχυριστούμε ότι όλη η Πυθαγόρειας διδασκαλεία έχει τις βάσεις της.... σε αυτήν την Ορφική Παράδοση, όσο μέρος αυτής είχε φθάσει μέχρι τις ημέρες του. Η Ορφική ιδεολογία για την Κοσμογονία και την Θεογονία περιλαμβάνει μεγάλης σπουδαιότητας υποθήκες για την ανθρωπότητα και αποκαλύπτει μέσω αλληγορικών εικόνων την εμφάνιση των κόσμων, των όντων των κόσμων και την αποθέωσή τους.
Ο θείος Ορφέας υπήρξε ο πρώτος μεγάλος μυσταγωγός, δηλαδή ο πρώτος άνθρωπος του οποίου η διανόηση δια του μήκους των ακτινών της έφθασε τα όρια των άλλων υπέρτερων κόσμων και άντλησε από εκεί την θεία γνώση, δια της οποίας και η Θεία δημιουργία κατανοείται και η εξέλιξη των νοητικών όντων αυτής, καθώς και η είσοδός τους σε θειότερους κόσμους, εκεί που επικρατεί η μακαριότητα. Το ανθρώπινο γένος, εάν έχει ικανοποιητική λειτουργία φυσικής διανοήσεως μπορεί να ευδαιμονεί αλλά δεν μπορεί να έχει και μακαριότητα, διότι η μακαριότητα εκδηλώνεται και στις φύσεις των Θεών.
Ο θείος Ορφέας έθεσε τις βάσεις μιας ιδεολογίας και άφησε εικόνες που θα μπορούσαν να βοηθήσει την διανοητική πρόοδο των ανθρώπων αν τις υιοθετήσει. Δυστυχώς όμως η ανθρώπινη αδυναμία δεν εκτίμησε την ιδεολογία του, με αποτέλεσμα μικρό μέρος αυτής να διασωθεί. Εμείς οι κοινοί άνθρωποι, δυστυχώς, δεν έχομε μόνον αδυναμίες διανοήσεως και κρίσεως, αλλά και μεταβαλλόμαστε σε διαστρεβλωτές πολυτίμων διανοητικών εκδηλώσεων υπέροχων πνευματικών διδασκάλων. Στην περίπτωση του θείου Ορφέως το ανθρώπινο γένος δεν διέσωσε το πραγματικό περιβάλλον της διανοητικής αξίας αυτής της διδασκαλίας αλλά την κατέβασε στα πεδία της αδύνατης ανθρώπινης σκέψεως, απέδωσε σε αυτήν όλα τα ελαττώματα της ανθρώπινης φύσεως και όλες τις αντιφυσικές ενέργειες οι οποίες απορρέουν από τις σκέψεις της αδύνατης διανοήσεως των κοινών ανθρώπων.
Η διανοητική αδυναμία των ανθρώπων και απέδωσε χαρακτηρισμούς και στους Θεούς της αρχαίας Ελληνικής θρησκείας, δια των οποίων κατέβασε την πνευματική τους αξία και την εξομοίωσε προς εκείνη των ανόητων ανθρώπων, την διεπομένη από την άγνοια και των κακών τους τάσεων. Εάν εξακολουθεί ακόμη να κακοδαιμονεί το ανθρώπινο γένος και να βαδίζει με ασταθές βήμα στην κοινωνική του ζωή, αυτό οφείλεται στο ότι παραμόρφωσε την υψίστη ιδεολογία των υπέροχων διδασκάλων του ανθρωπίνου γένους, των μεγάλων τούτων μυημένων στις Θείας αληθείας της Φύσεως και πρωτοπόρων της αγνής και Θείας διανοήσεως.
ΛΥΚΟΜΙΔΗΣ
Το είδαμε εδώ