Πολλοί Έλληνες και ξένοι έχουν ασχοληθεί με το Ωροσκόπιο της Ελλάδας με αφορμή τις κρίσιμες οικονομικές στιγμές που περνάει η χώρα. Φυσικά, η εκπόνηση του Ωροσκοπίου μιας χώρας, δεν είναι μια καινούρια μόδα, αφού εκτός από τους άνθρωπους, συνηθίζονται να μελετούνται και άλλα υποκείμενα. Χώρες, θεσμοί, ζώα, έργα τέχνης...Η μελέτη του Ωροσκοπίου και του αστρολογικού χάρτη σε πρώτη φάση, της Ελλάδας, προσκρούει στο πρόβλημα της εξακρίβωσης της ημερομηνίας δημιουργίας του νεότερου Ελληνικού κράτους. Προφανώς, λόγω ελλειπών ιστορικών στοιχείων, δεν μπορούμε να ξέρουμε την ακριβή ημερομηνία και χρονολογία του πρώτου Ελληνικού κράτους την πρό Χριστού εποχή, οπότε θ'αρκεστούμε στο να προσδιορίσουμε.... το ζώδιο της Ελλάδας της μετά την λήξη της Οθωμανικής κυριαρχίας.
(Σύμφωνα με τον Θωμά Γαζή, η αρχαία Ελλάδα πλησίαζε φυσιογνωμικά το ζώδιο του Τοξότη, με βάση κάποια χαρακτηριστικά:
-Γένεση της Φιλοσοφίας.
-Ο Δίας, κυβερνήτης του Τοξότη, ήταν ο υπέρτατος Θεός τους.
-Μετακινήσεις πληθυσμών και αποικίες (ταξιδιωτικός χαρακτήρας)
-Φιλοξενία και αποδοχή.
-Ελευθερία και Δημοκρατία.)
Αν δεχτούμε οτι η Ελλάδα καταργήθηκε σαν χώρα δύο φορές, με την Ρωμαϊκή κατάκτηση (146π.Χ.) και την Άλωση της Κωνσταντινούπολης (1453μ.Χ.), άλλαξε ριζικά χαρακτήρα και νοοτροπία, επομένως και ζώδιο. Εξάλλου ο νεοέλληνας έχει σημαντικές πολιτισμικές διαφορές με τον Αρχαίο, ή τον Βυζαντινό πρόγονό του.
Υπάρχουν αρκετές εκδοχές σχετικά με το ζώδιο της Ελλάδας. Θα αναφερθούν παρακάτω οι σημαντικότερες απόψεις, και ο αναγνώστης θα επιλέξει ποιά είναι η πιο βάσιμη θεωρία.
-ΚΡΙΟΣ : Η παλαιότερη, παραδοσιακή άποψη, που έχει απορριφθεί από τους νεότερους αστρολόγους είναι οτι η Ελλάδα αναγεννήθηκε με την επανάσταση της 25ης Μαρτίου 1821. Θεωρητικά ίσως, αλλά πρακτικά μια χώρα αποκτά ανεξαρτησία μέσω επίσημων εγγράφων και συμφώνων που κατοχυρώνουν τα ακριβή της σύνορα. Τουλάχιστον στην νεότερη, ''γραφειοκρατική'' ιστορία, τα χαρτιά κι όχι οι πόλεμοι έχουν κύρος.
-ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ : Ο Θωμάς Γαζής, υποστηρίζει οτι η Ελλάδα ανήκει στον αστερισμό του Αιγόκερω, καθώς στις 13 Ιανουαρίου 1822, κατά τη διάρκεια της Επανάστασης, η συνέλευση της Επιδάυρου από τους Έλληνες προεστούς, ανακήρυξε μέσω ενός ιστορικού εγγράφου την ''Πολιτική Ύπαρξη του Ελληνικού έθνους''. Τί ήταν όμως αυτό το έγγραφο; Μία επαναστατική προκήρυξη; Πόσο ευσταθεί ένα τέτοιο κείμενο, που συντάχθηκε κατά τη διάρκεια μιας -αμφιβόλου έκβασης- επανάστασεως; Μία άνευ (Ρωσικής, Αγγλικής, Γαλλικής) επικύρωσης δήλωση, την στιγμή που τα διεκδικούμενα εδάφη ανήκαν ΝΟΜΙΚΑ και επικυρωμένα στην Τουρκία; Πόσες επαναστάσεις δεν έγιναν πρίν το 1821; Για παράδειγμα η απόπειρα του Λάμπρου Κατσώνη το 1774 με τα Ορλωφικά. Ή, ο αποτυχημένος αγώνας της Κρήτης ή του Πόντου το 1821; Η ίδρυση ενός κρατιδίου, αποσπασμένου από μια τεράστια αυτοκρατορία, ισχύει μόνο με την εγγύηση της ακεραιότητας του από υπερδυνάμεις. Αλλιώς, όσα και να αποφάσιζαν οι αγωνιζόμενοι ''ραγιάδες'', θα έμεναν ευσεβείς πόθοι, σύμφωνα με το αξίωμα του ιστορικού ρεαλισμού.
-ΥΔΡΟΧΟΟΣ : Στις 3 Φεβρουαρίου του 1830, υπογράφηκε στο Λονδίνο, το Πρωτόκολλο της Ανεξαρτησίας που σήμανε την αναγνώριση του Ελληνικού ΕΘΝΟΥΣ, πλήν όμως δεν ορίστηκε Σύνταγμα, δεν υπήρχε κάποια διακυβέρνηση και δεν ορίστηκαν σύνορα για αυτό το έθνος. Πρακτικά λοιπόν, ανεξαρτητοποιήθηκαν οι Ελληνικοί πληθυσμοί, τέθηκαν υπό προστασία, αλλά δεν προσδιορίστηκαν τα εδάφη στα οποία θα ζούσαν. Δεν μπορούμε άραγε να μιλήσουμε για την ίδρυση κράτους, αλλά για την αναγνώριση της ταυτότητας ενός πληθυσμού. Αν υποτεθεί οτι πενήντα χρόνια από τώρα ο Ελληνικός πληθυσμός θα αντικατασταθεί από τον πχ.Αλβανικό, θα αλλάξει η εθνική σύσταση, όμως θα εξακολουθεί το κράτος να ονομάζεται Ελλάδα, μέχρι να γίνουν οι πολεμικές διαδικασίες που (πολύ υποθετικά) θα το καταργήσουν. Ώς τότε αυτοί θα είναι μια μειονότητα με περιορισμένα δικαιώματα.
-ΠΑΡΘΕΝΟΣ : Στα τέλη 18/30 Αυγούστου 1832, ορίστηκαν για πρώτη φορά τα σύνορα της Ελλάδας μετά την Διάσκεψη του Λονδίνου. Υπάρχουν δύο ενστάσεις σ'αυτή τη θεωρία.
-Πρώτον, δεν δέχονται όλοι οτι η ιστορία της χώρας ξεκινά από την αποδοχή της από ξένους παράγοντες, αλλά από την ανάγκη των ίδιων των Ελλήνων να είναι ελεύθεροι. Όμως, δεν μπορεί να υπάρξει κράτος μόνο με την φαντασία, αλλιώς θα έπρεπε να θεωρήσουμε την Οθωμανική αυτοκρατορία ώς Ελληνο-οθωμανική! Αυτονόητα πράγματα.. Ακόμα και πρίν την γέννηση του ανθρώπου, προηγήθηκε η σύλληψη και η περίοδος εγκυμοσύνης, αλλά ουσιαστικά η ημερομηνία του τοκετού έχει σημασία. Ανάλογα, το κίνημα του Ρήγα και των Φιλικών ήταν η σύλληψη της ιδέας της απελευθέρωσης, οι αγώνες και οι διαπραγματεύσεις, 1821-1830 ήταν η περίοδος ''εγκυμοσύνης'' και η επίσημη αναγνώριση ήταν η ''ληξιαρχική πράξη'' της γέννησης.
-Δεύτερον, υπάρχει η ένσταση οτι τον Αύγουστο του 1832 ορίστηκαν τα σύνορα, τα οποία μεταβλήθηκαν επανειλλημένα, με τις προσαρτήσεις των Επτανήσων το 1864, της Θεσσαλίας και Ηπείρου το 1884, της Μακεδονίας και της Κρήτης το 1913, της Σμύρνης το 1919, και των Δωδεκανήσων το 1947. Πολλές ημερομηνίες. Και τί μ'αυτό; Μήπως στην αρχαία Ελλάδα δεν μεταβάλλονταν τα σύνορα, αν υπήρχαν σύνορα, μιας και ήταν σκόρπιοι πληθυσμοί.. Επίσης, το Σύνταγμα του 1832 υπέστη πολλές αλλαγές, όπως συμβαίνει σε όλα τα κράτη σε όλες τις εποχές. Ωστόσο η μετάβαση από την Βασιλεία στην Δημοκρατία κι απ΄την Δημοκρατία στην Χούντα, δεν επηρεάζει την ανεξαρτησία του έθνους, τόσο αποφασιστικά όσο θα την επηρέαζε για παράδειγμα ένας ξενικός ζυγός. Μια χώρα γεννιέται από τον συνδυασμό εδαφικής και εθνικής χειραφέτησης: το άν θα αλλάξουν τα όρια ή οι θεσμοί (θρήσκευμα, σύνταγμα, πληθυσμιακή ταυτότητα), δεν ακυρώνει την ύπαρξη μιας χώρας. Ώς το 1832 υπήρχε Ελληνικό κράτος, αλλά όχι χάρτης του Ελληνικού κράτους! Μια ρευστή κατάσταση.
ΖΥΓΟΣ : Ορισμένοι πιστεύουν οτι η απελευθέρωση της Ελλάδας από την τετραετή Γερμανική κατοχή τον Οκτώβριο του 1945 σηματοδότησε την νεότερη ''μεταπολεμική'' φάση της Ελληνικής ιστορίας. Ας μήν ξεχνάμε όμως οτι και το Βυζάντιο είχε γνωρίσει την προσωρινή κατάκτηση των Σταυροφόρων το 1204 αλλά ανένηψε από αυτήν και επέζησε άλλους δύο αιώνες. Η Γερμανική εισβολή, ανάλογα, δεν μπορεί να θεωρηθεί κατάκτηση, εφ'όσον η αντίσταση ήταν διαρκής, εντός κι εκτός της χώρας, και μαζική. Η επικράτεια ενός κράτους αποκρυσταλλώνεται μόλις σταματήσουν εντελώς οι εχθροπραξίες, σε φάση ανακωχής, όταν η νίκη ή η ήττα είναι ολοκληρωτική. Δεν υπήρξε συνθήκη που να αναγνώριζε την Ελλάδα ώς Γερμανία κατά τη διάρκεια της Κατοχής, ή τουλάχιστον ήταν μεταξύ Ελλάδας-Γερμανίας, οι Σύμμαχοι και τα ελεύθερα κράτη δεν την αποδέχτηκαν ώς κάτι μόνιμο.
Κατά την ταπεινή μου άποψη, από όλα αυτά μπορούμε να αναγνωρίσουμε οτι η Ελλάδα είναι Παρθένος. Όμως για να είμαι πιο ακριβής και στην πράξη, θέλω να αποδείξω την άποψή μου, εφαρμόζοντας την εις άτοπον απαγωγή. Απορρίπτοντας τις εντελώς αβάσιμες θεωρίες για τον Κριό και τον Ζυγό, θα σταθώ στις πιο δημοφιλείς. Αιγόκερως, Υδροχόος, Παρθένος..
Ήλιος Αιγόκερως.
Πειθαρχία. Είναι ο μέσος Έλληνας εργατικός και πειθαρχημένος; Μάλλον όχι. Είναι μάλλον τεμπέλης, ούτε καν αγωνίζεται με επιμονή για να προοδεύσει, αλλά προτιμά τον εύκολο δρόμο.
Εσωτερική δύναμη. Είναι απόμακρος και εσωστρεφής χαρακτήρας; Όχι. Είναι απερίσκεπτος και θορυβώδης, ενοχλητικός και αδιάκριτος. Δεν στρέφεται στην εσωτερική αναζήτηση, γι'αυτό επηρεάζεται από τον έξω κόσμο.
Εξουσία. Διεκδικεί ο Έλληνας την εξουσία; Την δόξα, ναι, το χρήμα,ναι, αλλά την εξουσία όχι. Είναι ευθυνόφοβος και δεν χειρίζεται σωστά την εξουσία. Προτιμά να επαφίεται σε όποιον μπορεί να τον απαλλάξει από τον κόπο, αδιαφορώντας για το κοινωνικό κόστος. Προτιμά να υπηρετεί (Παρθένος) παρά να εξουσιάζει και συχνά πέφτει θύμα του κάθε ανεύθυνου φορέα εξουσίας.
Είναι ο συντηρητικός εραστής που προσβλέπει στο γάμο; Όχι. Δύσκολα αντιστέκεται στους πειρασμούς και προτιμά να περνά την ζωή του ανέμελα. Βέβαια, στην καθημερινή του ζωή θέλει δείχνει συγκρατημένος στα ερωτικά, αλλά μόνο σεμνός δεν είναι (Παρθένος).
Κυνισμός και ρεαλισμός. Καμμία σχέση με τον μέσο Έλληνα που χάνει εύκολα την επαφή του με την πραγματικότητα.
Διαθέτει ψυχρή λογική; Δυστυχώς οι έλληνες είμαστε πρακτικοί, αλλά όχι ιδιαίτερα λογικοί. Ενδίδουμε εύκολα στον συναισθηματισμό.
Έχει σκληρό εργασιακό κώδικα και διοικητικές ικανότητες; Ανέκδοτο πια.
Είναι αξιοκρατικός; Ασχολίαστο.
Ήλιος Υδροχόος
Ο Έλληνας είναι εξωστρεφής σαν Υδροχόος. Είναι επίσης επιπόλαιος σαν εραστής και μάλλον άπιστος, Τον συγκινεί ο κόσμος της πολιτικής και επηρεάζεται έυκολα από τους κανόνες της ψυχολογίας της μάζας, και πέφτει σε ανόητες επιλογές.
Αλλά...
Δεν είναι δεκτικός,ούτε φιλελεύθερος, φοβάται το καινούριο, την ρήξη με τις παραδόσεις. Αντίθετα διακατέχεται από έναν συχνά φαρισαϊκό συντηρητισμό, που παραπέμπει στην Παρθένο.
Δεν έχει καθόλου από την ανεξαρτησία του Υδροχόου, όμως, τα παιδιά των Ελλήνων ζούν την μισή τους ζωή εξαρτώμενα από τους γονείς (άλλο χαρακτηριστικό της Παρθένου).
Δεν έχει τάσεις πρός τις επιστήμες και την τεχνολογία. Η καθαρή σκέψη, έξω από τα πλαίσια, έξω από τα συμφέροντα, έξω από την προσωπική ηθική δεν χαρακτηρίζει τον Έλληνα, ο οποίος σκέφτεται με τετράγωνη λογική, την οποία ορίζει η τρέχουσα ηθική, όχι το ανεξάρτητο πνεύμα ή η φωνή της συνείδησης.
Δεν λειτουργεί ομαδικά (Υδροχόος), αλλά με ακραίο ατομικισμό και διχασμό. Το προσωπικό κέρδος του υπερισχύει (ο Ερμής, κυβερνήτης της Παρθένου συνδέεται με την πονηριά, την εξαπάτηση και το κέρδος).
Δεν είναι ιδεαλιστής,αλλά περισσότερο πεζός. Δεν έχει φαντασία, αλλά κοπιάρει το κοινώς αποδεκτό.
Δεν αντιστέκεται στην εξουσία, αλλά είναι παθητικός, σχεδόν μοιραίος και μαζοχιστικά ανεκτικός με όποιον είναι ανώτερός του.
Δεν έχει τη δύναμη της γνώμης του, αλλά ένα περίεργο μείγμα ναρκισσισμού και κόμπλεξ.
Και φτάνουμε στην Παρθένο.
Άν ο αρχαίος Έλληνας ήταν Τοξότης, τότε ο Νεοέλληνας τοποθετείται στο απέναντι ζώδιο.
Τι πιο προφανές!
Γήινο ζώδιο : Ο Έλληνας είναι προσγειωμένος, πεζός, βαθειά κολλημένος στις ρίζες του και συντηρητικός. Αλλά, όπως είναι χαρακτηριστικό στους Παρθένους, όσο παλαιών αρχών κι αν καυχιέται οτι είναι, άλλο τόσο επιρρεπής είναι σ'αυτά που καταδικάζει ώς 'ανήθικα'. Σαν γήινο ζώδιο είναι επίσης υλιστής, επιβεβαιώνεται από τα περιουσιακά του στοιχεία.
Μιζέρια : Γκρινιάρης και μίζερος, σπάνια εκμεταλλεύεται τις δυνατότητές του, αντίθετα επικεντρώνεται στα ελλατώματα του διπλανού του, για να πάρει δύναμη.
Δουλοπρεπής : Η θυσία και η υπηρεσία είναι χαρακτηριστικό του ζωδίου της Παρθένου. Ο κλασσικός Έλληνας είναι υπάλληλος και υφιστάμενος κάποιου. Επίσης είναι καλός εργάτης, με κλίση στην πρακτική εργασία, παρά στην διανοητική. Το καθήκον τον κάνει συχνά δουλοπρεπή : στο αφεντικό του, στην μητέρα και στην οικογένειά του, στα παιδιά του..
Κουτσομπόλης : Όποιος έχει την επιρροή της Παρθένου είναι αναπόφευκτα κουτσομπόλης, κριτικός και επικριτικός,συχνά είρωνας και χαιρέκακος. Για όλα έχει μια άποψη!
Ευφυής : Έχοντας την επίδραση του Ερμή, είναι πανέξυπνος, καλός στις δικαιολογίες, πολυμήχανος και αναλυτικός νούς. Η ευφυία του, τον βοηθά στις δουλειές του, αλλά και στην επιβίωσή του στις αντιξοότητες. Τυπικά κουτοπόνηρος.
Μυστικιστής : Μπορεί να είναι χειμαρρώδης και επικοινωνιακός, αλλά έχει μια μυστικιστική πλευρά, έναν εσωτερικό μικρόκοσμο από φαντασιώσεις για όσα δεν τολμά να ζήσει λόγω ορίων. Αναλυτικός χαρακτήρας, ψάχνει αιτίες και ερμηνείες για όσα βλέπει γύρω του.
Τακτικός : Αγαπάει την τάξη και την σειρά. Είναι νοικοκύρης και μανιακός με την λεπτομέρεια. Στην οικογένειά του, υπάρχει τάξη και ιεραρχία. Το ενδιαφέρον του όμως περιορίζεται μόνο στα δικά του κτήματα (σαν γήινο ζώδιο που είναι). Οτιδήποτε δεν του ανήκει, ή ανήκει στο κοινωνικό σύνολο του είναι αδιάφορο να το προστατεύσει. Αυτή είναι η αντικοινωνική όψη του Παρθένου : καθαρίζει με εμμονή το δικό του πεζοδρόμιο αλλά πετάει σκουπίδια στο δημόσιο πάρκο..
Πουριτανός : Είναι αυστηρός με τα θέματα ηθικής. Όμως, τον έλκει και το αντίθετο άκρο. Σαν ζώδιο του Ερμή είναι διχασμένο μεταξύ των δύο εαυτών του.
Προστατευτικός : Η Παρθένος είναι μητρικό σύμβολο: ο Έλληνας προστετεύει τα παιδιά του αιωνίως, από τις επιθέσεις της ''κοινωνίας''. Όσο για τα παιδιά του γείτονα, είναι επικριτικός και κακεντρεχής.
Θρήσκος : Ο πλανήτης Ερμής, λόγω του αρχαίου θεού, ταύτίζεται με τις θρησκευτικές τελετές και τον μυστικισμό (Ερμητισμός;;). Ο Θεός και η φιλοσοφία γύρω από Αυτόν δεν αφήνει ασυγκίνητο τον Έλληνα. Του αρέσει να μετέχει σε πρακτικές τελετές (Εκκλησία) όμως δεν αντιλαμβάνεται ουσιαστικά τον Θεό και τα κυρήγματά του, όπως θα τα αντιλαμβανόταν ένας προοδευτικός Αρχαιοέλληνας Τοξότης. Μοιάζει πιο πολύ σε θέματα θρησκείας με τον Βυζαντινό πρόγονό του, Ταύρο. Μια πιο λάιτ εκδοχή τέλος πάντων.
Χαοτικός: Εδώ θέλω να παραθέσω σαν κλείσιμο αυτό το εξαιρετικού βάθους κείμενο που αξίζει να διαβαστεί από κάθε αστρο-περίεργο και μή.
''Οφείλουμε, λοιπόν, να ξεκαθαρίσουμε ότι το ζώδιο της Παρθένου είναι ίσως το πιο παρερμηνευμένο απ’όλα. Υπάρχει και εδώ μία ανόητη υπεραπλούστευση και παραπληροφόρηση την οποία οφείλουμε να δείξουμε. Η σπουδαία αστρολόγος(;;) και Παρθένος στο ζώδιο- Liz Greene έχει τα σωστά λόγια: «Είναι καιρός να διαλύσουμε το μύθο που περιβάλλει την Παρθένο σαν το καλό κορίτσι που δεν ζει παρά για να αδειάζει σταχτοδοχεία και να ξεσκονίζει έπιπλα. Η ευπρεπής, οργανωμένη και πάντα καθώς πρέπει ύπαρξη με τις οικονομίες στην τράπεζα (για ώρα ανάγκης) και την πεντακάθαρη κουζίνα, είναι μία εικόνα που προκαλεί γέλιο μέχρι δακρύων στους περισσότερους Παρθένους. Η ενάρετη, αγνή δεσποσύνη με τα ξέπλεκα μαλλιά, όπως παρουσιάζεται στα κοσμήματα και στα ζωδιακά μπιχλιμπίδια, δεν έχει επίσης καμία σχέση με το θέμα μας. Για κάποιους ακαθόριστους λόγους που είναι πολύ μακριά από την αλήθεια, κατά τους μεσαιωνικούς χρόνους η Παρθένος έπεσε θύμα της απόπειρας εκχριστιανισμού ή «ηθικοποίησης» ενός συστήματος ενός συστήματος συμβόλων που είναι πολύ παλαιότερο και πιο ολοκληρωμένο από το Χριστιανισμό. Κάποια ζώδια αλλοιώνονται στην προσπάθεια να προσδώσουμε κοινωνική ηθική σε σύμβολα, όπως η Παρθένος και ο Σκορπιός, που έχουν υποστεί τα πάνδεινα. Η Παρθένος, λοιπόν, όπως και οι περισσότεροι Σκορπιοί, είναι πολύ δυσαρεστημένη από αυτή την παρεξήγηση. Ειδικά όσοι δεν αγαπούν την τάξη και μάλιστα δεν δίνουν δεκάρα για το αν θα είναι ακριβείς στο ραντεβού τους....».
Όπως και τα υπόλοιπα μεταβλητά ζώδια, έτσι και η Παρθένος είναι πολυσύνθετο ζώδιο και βγάζει ποικιλία χαρακτήρων. Και συμφωνώ απόλυτα με τη Greene ότι πολλοί Παρθένοι δεν έχουν καμία αγάπη για την τάξη και την προβλεπόμενη ρουτίνα! Επιπλέον, η παρατηρήση του συγκεκριμένου ζωδίου με έχει οδηγήσει στο συμπέρασμα ότι οι όποιες εμμονές και νευρώσεις των Παρθένων με την τάξη και την πρόγνωση οφείλονται στο ότι αυτό το ζώδιο συχνά έλκει το χάος.
Όταν διαρκώς γύρω σου επικρατεί το χαοτικό, το πολύπλοκο και το απρόβλεπτο, τότε είναι πολύ λογικό να προσπαθείς να προβλέπεις και να ελέγχεις όσο περισσότερους παράγοντες μπορείς στην παράλογη καθημερινότητά σου. Εκεί, λοιπόν, που οι περισσότεροι βλέπουν «ένα άτομο τελειομανές που αγαπάει την τάξη» εγώ στην Παρθένο βλέπω ένα άτομο νευρωτικό, με ιδιαίτερα πολύπλοκο, σχεδόν χαοτικό, νοητικό μηχανισμό. Ωστόσο το χάος έχει πολλούς τρόπους να εκδηλώνεται στη ζωή μας και γι’αυτό ένας έξυπνος Παρθένος αποφεύγει να πέφτει στην παγίδα της αγχωτικής τελειομανίας. Το τέλειο φυσικά είναι ανέφικτο και πάντα μία μικρή ατυχία είναι ικανή να χαλάσει και το πιο τέλεια υπολογισμένο σχέδιο (οι παραδοσιακά γκαντέμηδες Παρθένοι μάλλον γνωρίζουν καλύτερα από κάθε άλλο ζώδιο το διαβόητο νόμο του Μέρφι, πιστεύοντας ακράδαντα ότι σε αυτό τον κόσμο τα πάντα φαίνονται να συνομωτούν για να τους σπάσουν τα νεύρα!).
Παρόμοια, λοιπόν, η χαοτικότητα που ακολουθεί το «νευρωτικό» Έλληνα από την αυγή της ύπαρξής του τον ώθησε σε μία τιτάνια προσπάθεια εκλογίκευσης και ταξινόμησης του κόσμου (το «νευρωτικός» είναι περιγραφή του Νίτσε που αναφέρθηκε στο ξεχείλισμα της νευρικής ενέργειας των Ελλήνων!).
Νόησε το χάος καλύτερα από τον καθένα και γι’αυτό θέλησε να το ξεδιαλύνει μέσω της φιλοσοφίας και της επιστήμης. Εξέτασε σε βάθος και βίωσε τα σκοτεινότερα ανθρώπινα πάθη, τρομάζοντας με το «άλογο» και ακατανόητο στοιχείο της ανθρώπινης ύπαρξης. Μέσω του κοσμικού κατεργάρη και θεϊκού Λόγου, του Ερμή, μπόρεσε να εκφράσει με απαράμιλλο τρόπο την κωμικοτραγική υπόσταση της ζωής, θεοποιώντας παράλληλα το Μέτρο και τη Μεσότητα ως τη μοναδική λύση που οδηγεί στην πραγματική ευδαιμονία.
Πόσο δίκιο είχε, λοιπόν, ο Νίτσε όταν έγραφε ότι η εμμονή των Ελλήνων με το Μέτρο ήταν περισσότερο μία ενστικτώδης αντίδραση και προφύλαξη του Έλληνα από τον ίδιο τον εαυτό του και την επικίνδυνη ροπή του προς το Υπέρ-Μετρο!!
Κακά τα ψέματα, αποκαλούμε τους υπόλοιπους λαούς ξενέρωτους μόνο και μόνο επειδή δεν μοιράζονται τις ίδιες νευρώσεις με εμάς και επειδή δεν έχουν τη δική μας περιέργεια και αδιακρισία. Επισκέπτεται ο Έλληνας το εξωτερικό και μένει άναυδος με το πόσο αδιάφοροι είναι οι ξένοι απέναντί του, του φαίνεται εξωφρενικό που ο καθένας ασχολείται με τη ζωή του και δεν ενδιαφέρεται με το τί κάνουν οι άλλοι γύρω του. Μένει κάγκελο ο Έλληνας διότι έχει συνηθίσει στο (Παρθενίσιο) κατιναριό της Ελλάδας, εκεί όπου οι πάντες ασχολούνται διαρκώς με τους άλλους και κριτικάρουν τους πάντες και τα πάντα!!
Δυστυχώς, όμως, οι ξένοι δεν είναι ξενέρωτοι, απλά είναι cool, έχουν τρόπους και «they mind their own business», ενώ εμείς είμαστε ένας νευρωτικός και αγχώδης λαός, με εμφανή κόμπλεξ και με μία έμφυτη αρνητικότητα που μας κάνει να απαξιώνουμε και να γκαντεμιάζουμε ο ένας τον άλλο (ο γάτος ο Νίτσε μας είχε καταλάβει καλύτερα από τον καθένα όταν μίλαγε για το «ξεχείλισμα της νευρικής ενέργειας του Έλληνα», την «έμφυτη απαισιοδοξία του» και τα «ανταγωνιστικά του ένστικτα»).'' '
ΠΗΓΗ: http://astrovroxi.blogspot.com/
