.

Κυριακή 10 Οκτωβρίου 2010

Ο Ασκληπιός είχε αναστήσει νεκρούς!

Μια από τις πιο ενδιαφέρουσες μορφές της Ελληνικής μυθολογίας είναι ο Ασκληπιός. Το όνομά του έχει συνδεθεί με την επιστήμη της ιατρικής και θεωρείται μάλιστα ότι ήταν ο πρώτος γιατρός.

Γιος ενός θεού και μιας θνητής, ο Ασκληπιός δε συγκαταλεγόταν στους ισχυρούς θεούς που κατοικούσαν στον Όλυμπο, αλλά θεωρούνταν απλός ήρωας, που είχε θεϊκή καταγωγή. Υπήρξε όμως ιδιαίτερα αγαπητός στους ανθρώπους, που τον τιμούσαν και τον σέβονταν. Ίσως επειδή δεν ήταν απλησίαστος και δεν προκαλούσε φόβο όπως οι υπόλοιποι θεοί. Αντίθετα, η θέση του ήταν πάντα κοντά στους.... ανθρώπους, για το καλό των οποίων πρόσφερε τις γνώσεις του.

Η φήμη του είχε απλωθεί σ' όλο τον Ελλαδικό χώρο, αλλά κι έξω απ' αυτόν. Ο ιατρός θεός φρόντιζε να εξαπλωθεί η ιατρική και να θεραπεύονται όλο και περισσότεροι άνθρωποι, να χτίζει ειδικά κτίρια όπου εκεί συγκεντρώνονταν οι ασθενείς αναζητώντας θεραπεία. Τη δραστηριότητά του συνέχιζαν στα ιερά του Ασκληπιού οι ιερείς του, οι Ασκληπιάδες.


Ήταν τόσο μεγάλη η λατρεία του Ασκληπιού που αντιμετωπιζόταν ισοδύναμα με τους άλλους θεούς. ’Αλλωστε κι ο Ασκληπιός, όπως κι ο Ηρακλής, στο τέλος αποθεώθηκε, έγινε δηλαδή δεκτός στη θεϊκή κατοικία του Ολύμπου.

Η καταγωγή του, όπως είπαμε, ήταν θεϊκή. Υπήρξε ο καρπός ενός από τους πολλούς έρωτες του Απόλλωνα. Ο ωραίος θεός ερωτεύτηκε μια βασιλοπούλα, την όμορφη Κορωνίδα, κι απέκτησε μ' αυτήν ένα γιο. Προτού όμως γεννηθεί το βρέφος η νέα παραδόθηκε στον έρωτα ενός ξένου, που λεγόταν Ισχύς. Γρήγορα μετάνιωσε για την επιπόλαιη πράξη της, ήταν όμως πλέον αργά. Ο Απόλλωνας, που κατάλαβε την απάτη της, εξοργισμένος ζήτησε από την αγαπημένη του αδερφή, την Άρτεμη, να τιμωρήσει τη νεαρή Κορωνίδα για την ασέβειά της. Η Ολύμπια θεά τότε σκότωσε με τα βέλη της την ίδια κι άλλες γυναίκες μαζί. Ίσως μάλιστα αυτή να ήταν η αιτία μιας μεγάλης θανατηφόρας επιδημίας που έπεσε στην περιοχή. Γι' αυτό πολλές φωτιές άναβαν για να καίνε τα πτώματα.

Όταν οι ανελέητες φλόγες τύλιξαν το νεκρό σώμα της βασιλοπούλας, ο Απόλλωνας που παρακολουθούσε, δεν άντεξε να βλέπει να πεθαίνει μαζί της και το παιδί του. Αμέσως όρμησε στη φωτιά, έβγαλε από την κοιλιά της μητέρας του (μήπως ο όρος καισαρική τομή θα ήταν σωστότερος εάν τον ονομάζαμε Απολλώνιο τομή;) το ζωντανό ακόμη βρέφος και το πήγε στη Μαγνησία, στον Κένταυρο Χείρωνα.

Ο Κένταυρος γνώριζε πολύ καλά τις ιδιότητες των βοτάνων. Μεγαλώνοντας κοντά του ο Ασκληπιός έμαθε την ιατρική τέχνη. ’Aρχισε να γίνεται μάλιστα τόσο γνωστός για τις θεραπευτικές του ικανότητες, ώστε από κάθε γωνιά της Ελλάδας έρχονταν να τον βρουν άνθρωποι άρρωστοι ή τραυματισμένοι, απογοητευμένοι, πολλές φορές, ότι θα γίνουν μια μέρα καλά. Ο Ασκληπιός τους διέψευδε και θεράπευε κάθε είδος νοσήματος. Άλλοτε τους έδινε την υγειά τους με βότανα, άλλοτε με θαυματουργικές αλοιφές που κατασκεύαζε ο ίδιος κι άλλοτε με μαγικά και προσευχές. ’λλους θεράπευσε από τη μανία, όπως λένε ότι έκανε στις κόρες του Προίτου, όταν η Ήρα τους έστειλε τρέλα. ’λλους τους έκανε και πάλι να περπατήσουν και σ' άλλους έδινε πίσω το φως τους.
Ενδεικτικό της μεγάλης δραστηριότητας που ανέπτυξε είναι ότι βρέθηκαν πάρα πολλά ιερά του διασκορπισμένα στον ελλαδικό χώρο. Βέβαια, πολλά δημιουργήθηκαν από τους ιερείς του. Το πιο ξακουστό είναι το Ασκληπιείο της Επιδαύρου και ακολουθούν της Αθήνας, της Κως, απ' όπου κατάγεται και ο πατέρας της ιατρικής επιστήμης ο Ιπποκράτης, και της Περγάμου. Όταν οι ασθενείς προσέρχονταν στο ιερό αναζητώντας θεραπεία, δεν τους επιτρεπόταν η είσοδος, παρά μετά τον εξαγνισμό τους. Έπλεναν το σώμα τους, τελούσαν θυσία προς το θεό και έκαναν αυστηρή νηστεία. Το βράδυ γίνονταν δεκτοί στο ιερό όπου και θα περνούσαν τη νύχτα τους.

Ο Ασκληπιός, ως γιος του Απόλλωνα, είχε και μαντικές ικανότητες ή όπως πιστεύουν πολλοί φανέρωνε στους θνητούς τις αποκαλύψεις του πατέρα του σ' αυτόν, όπως παράδειγμα έκανε κι η Πυθία. Είτε αυτό ήταν αληθινό είτε όχι, ο Ασκληπιός έδινε πάντως τις ιατρικές του συνταγές με τη μορφή χρησμών. Οι ιερείς του υποστήριζαν, στους ασθενείς που διανυκτέρευαν στο ιερό του, πως ο θεός θα τους επισκεφτεί με μορφή ονείρου και θα τους φανέρωνε το φάρμακο που θα τους θεράπευε.

Ο μεγάλος ιατρός θεός όμως, όχι απλά θεράπευε κάθε ασθένεια, αλλά μπορούσε ν' αναστήσει ακόμη και νεκρούς. Έτσι όταν η θεά ’Aρτεμη του ζήτησε ν' αναστήσει τον αγαπημένο της Ιππόλυτο, τον επανέφερε στη ζωή.

Αυτή η θαυματουργική ικανότητά του στάθηκε αιτία του θανάτου του. Λέγεται ότι με την ανάσταση κάποιου νεκρού θύμωσε πολύ ο Δίας και τυφλωμένος από την οργή του χτύπησε τον Ασκληπιό με τον κεραυνό του.

’Αλλοι λένε ότι δεν ήταν η προσωπική οργή που έσπρωξε το βασιλιά των θεών να σκοτώσει τον Ασκληπιό, αλλά η οργή του ’δη. Ο θεός του Κάτω Κόσμου διαμαρτυρήθηκε στον Δία πως ο γιος του Απόλλωνα δεν άφηνε τους ανθρώπους να πεθάνουν, κι όλο και λιγότεροι έρχονταν στο βασίλειό του.

Ο πατέρας του, ο Απόλλωνας, πληγώθηκε βαθιά για το χαμό του γιου του. Τον είχε ήδη σώσει από το θάνατο μια φορά, όταν βρισκόταν στην κοιλιά της μητέρας του. Όμως, αυτή τη φορά ήταν ανήμπορος ν' αντιδράσει. Ήταν τόση η λύπη και η οργή του, που για να εκδικηθεί για το θάνατο του αγαπημένου του γιου, σκότωσε τους Κύκλωπες. Αυτοί είχαν δωρίσει στον Δία τον κεραυνό που κρατούσε πάντα στο χέρι του και που μ' αυτόν έκοψε το νήμα της ζωής του Ασκληπιού.

Πηγή: http://mythologia.8m.com/asklipios.html

Ν.Σάμιος
Αναρτήθηκε από Υπερνεφέλιος

(ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΙΣ ΑΠΟ:http://pyrron.blogspot.com/)

Οι αναστάντες εκ νεκρών από τον Ασκληπιό,ονομαστικά.

Μερικοί αρχαίοι συγγραφείς αναφέρουν τα ονόματα κάποιων ανθρώπων,που έλεγαν ότι είχαν αναστηθεί από τον Ασκληπιό.Αυτοί ήταν:

Ο Καπανεύς και ο Λυκούργος,όπως αναφέρει ο Στησίχορος στο έργο του Εριφύλη.(Αυτοί είχαν σκοτωθεί στη διάρκεια του πολέμοτ των Επτά επί των Θηβών).


Ο Ιππόλυτος,όπως γράφει ο συγγραφεύς των Ναυπακτικών.(Ο Ιππόλυτος ήταν γιός του Θησέως).

Ο Τυνδάρεω,όπως λέει ο Πανύασσις.

Ο Υμέναιος,όπως λένε οι Ορφικοί.

Ο Γλαύκος,ο γιός του Μίνωος,όπως αναφέρει ο Μελησαγόρας.

Ποιός ήταν όμως,ο Ασκληπιός και πως είχε αποκτήσει αυτή τη Θεϊκή δύναμη;Ας δούμε τι γράφει ο Απολλόδωρος στο έργο του ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΙΙΙ.

{ Ο Άτλας και η κόρη του Ωκεανού,η Πληιόνη απέκτησαν επτά κόρες στην Κυλλήνη της Αρκαδίας,τις οποίες ονόμασαν Πλειάδες.Αυτές ήταν η Αλκυόνη,η Μερόπη,η Κελαινώ,η Ηλέκτρα,η Στερόπη,η Ταϋγέτη και η Μαία.
Την Στερόπην παντρεύτηκε ο Οινόμαος.
Την Μερόπην την πήρε ο Σίσυφος.
Με δύο από τις Πλειάδες έσμιξε ερωτικά ο Ποσειδών.Πρώτα με την Κελαινώ,από την οποία γεννήθηκε ο Λύκος.Αυτόν ο Ποσειδών τον έστειλε να κατοικήσει στα νησιά των Μακάρων.
Μετά έσμιξε με την Αλκυόνη,από την οποία γεννήθηκε μια κόρη,η Αίθουσα.Αυτή απέκτησε από τον Απόλλωνα τον Ελευθήρα.Γέννησε και άλλους δύο γιούς,τον Υριέα και τον Υπερήνορα.Από τον Υριέα και τη νεράϊδα Κλονία γεννήθηκαν ο Νυκτεύς και ο Λύκος.Από τον Νυκτέα και την Πολυξένη γεννήθηκε η Αντιόπη,η οποία απέκτησε από τον Δία τον Ζήθο και τον Αμφίωνα.
Με τις υπόλοιπες κόρες του Άτλαντος έσμιξε ερωτικά ο Ζεύς.
Η Μαία,η μεγαλύτερη κόρη συνευρέθη με τον Δία σε μια σπηλιά στο όρος Κυλλήνη της Αρκαδίας της Απίας(Πελοποννήσου) και γέννησε τον Ερμή.
Η Ταϋγέτη,πάλι,απέκτησε από τον Δία τον Λακεδαίμονα,το όνομα του οποίου πήρε η χώρα της Λακεδαίμονος.Από τον Λακεδαίμονα και την Σπάρτην,την κόρη του Ευρώτα,ο οποίος ήταν γιός του Λέλεγος του αυτόχθονος και της νηίδος νύμφης Κλεοχάρειας,γεννήθηκαν ο Αμύκλας και η Ευρυδίκη.
Την Ευρυδίκην παντρεύτηκε ο Ακρίσιος,ενώ ο Αμύκλας παντρεύτηκε την Διομήδην,την κόρη του Λαπίθη και απέκτησαν τον Κυνόρτην και τον Υάκινθον.
Ο Κυνόρτης απέκτησε τον Περιήρην,ο οποίος παντρεύτηκε την Γοργοφόνην,την κόρη του Περσέως-όπως αναφέρει ο Στησίχορος-και γέννησε τον Τυνδάρεων,τον Ικάριον,τον Αφαρέαν και τον Λεύκιππον.Ο Αφαρεύς και η Αρήνη,η κόρη του Οιβάλου,απέκτησαν τον Λυγκέαν,τον Ίδαν και τον Πείσον.Κάποιοι πιστεύουν ότι ο Ίδας γεννήθηκε από τον Ποσειδώνα.Όσο για τον Λυγκέαν,ήταν τόσο οξυδερκής,ώστε μπορούσε να βλέπει και όσα υπάρχουν κάτω από την γην.
(Μερικοί,βέβαια,λένε ότι ο Αφαρεύς και ο Λεύκιππος γεννήθηκαν από τον Περιήρην,τον γιό του Αιόλου.Λένε ακόμη ότι ο Κυνόρτης απέκτησε τον Περιήρην και αυτός τον Οίβαλον και ότι από τον Οίβαλον και την νηίδαν νύμφην Βάτειαν γεννήθηκε ο Τυνδάρεω,ο Ιπποκόων και ο Ικάριος).
Ο Λεύκιππος απέκτησε δύο κόρες,την Ιλάειραν και την Φοίβην,τις οποίες άρπαξαν οι Διόσκουροι και τις παντρεύτηκαν.
Έκανε και άλλη μια κόρη,την Αρσινόην,με την οποία έσμιξε ερωτικά ο Απόλλων και απέκτησε τον Ασκληπιόν.
Μερικοί ισχυρίζονται ότι ο Ασκληπιός δεν ήταν γιός της Αρσινόης του Λευκίππου,αλλά της Κορωνίδος,της κόρης του Φλεγύου από την Θεσσαλία.Λένε ότι ο Απόλλων την ερωτεύτηκε και ότι αμέσως ενώθηκε μαζί της.
Η Κορωνίς,ωστόσο,παντρεύτηκε τον Ίσχην,τον αδελφό του Καινέως,αγνοώντας τις αντιρρήσεις του πατέρα της.Όταν ένας κόραξ πήγε αυτήν την είδηση στον Απόλλωνα,ο Θεός τον καταράστηκε και τον έκανε μαύρο από άσπρο που ήταν πριν.Την Κορωνίδα την σκότωσε και όταν έκαιγε το νεκρό της σώμα,άρπαξε το βρέφος από τη φωτιά και το πήγε στον Χείρωνα,τον Κένταυρον.Αυτός μεγάλωσε το παιδί και του δίδαξε την ιατρική και την κυνηγετική τέχνη.

Ο Ασκληπιός έγινε χειρουργός και άσκησε την ιατρική για πολύ καιρό,με αποτέλεσμα όχι μόνο να γλιτώνει μερικούς ανθρώπους από τον θάνατο,αλλά και να ανασταίνει και νεκρούς.
Αυτό το κατάφερνε γιατί είχε πάρει από την Αθηνά το αίμα που κύλησε από τις φλέβες της Γοργόνος.Και αυτό που κύλησε στο αριστερό μέρος της το χρησιμοποιούσε για να βλάπτει τους ανθρώπους,ενώ αυτό που κύλησε στο δεξιό μέρος το χρησιμοποιούσε για να τους σώζει' γι'αυτό ανάσταινε αυτούς που είχαν πεθάνει.
[Βρήκα,μάλιστα,μερικούς που έλεγαν ότι είχαν αναστηθεί απ'αυτόν' τον Καπανέα και τον Λυκούργον,όπως αναφέρει ο Στησίχορος στην Εριφύλη,τον Ιππόλυτον,όπως γράφει ο συγγραφεύς των Ναυπακτικών,τον Τυνδάρεων,όπως λέει ο Πανύασσις,τον Υμέναιον,όπως λένε οι Ορφικοί και τον Γλαύκον,τον γιό του Μίνωος,όπως αναφέρει ο Μελησαγόρας].
Φοβηθείς ο Ζεύς,μήπως μαθαίνοντας οι άνθρωποι από τον Ασκληπιόν να θεραπεύονται,βοηθούν ο ένας τον άλλον,κεραύνωσε τον Ασκληπιόν.Ο Απόλλων οργίστηκε για τον φόνο του γιού του από τον Δία και σκότωσε τους Κύκλωπες που κατασκεύασαν τον κεραυνό του Διός.}

Βλέπουμε ότι ο Ασκληπιός,από τον πατέρα του είναι εγγονός του Διός και της Λητούς,ενώ η Αθηνά είναι θεία του,όπως και η Άρτεμις,η αδελφή του Απόλλωνος.Κατά την εκδοχή ότι μητέρα του ήταν η Αρσινόη,το γενεαλογικό του δένδρο φτάνει πάλι στον Δία,αλλά και στον Άτλαντα και τον Ωκεανό.
Έτσι συγγενεύει με όλους τους απογόνους των Πλειάδων,Θεούς και ανθρώπους.
Παιδιά του Ασκληπιού ήταν ο Μαχάων και ο Ποδαλείριος,οι οποίοι πήραν μέρος στον Τρωϊκό πόλεμο.

Αναρτήθηκε από Πλάτων Πισατίδης


ΠΗΓΗ:http://narthix.blogspot.com

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΙΣ ΑΠΟ: http://pyrron.blogspot.com/