Δευτέρα 11 Οκτωβρίου 2010

Η Ιερή Ελιά του Πλάτωνα στην Ιερά Οδό στο ύψος του Γεωπονικού Πανεπιστημίου

Κάτω από αυτήν την ελιά ο μεγάλος Έλληνας φιλόσοφος δίδασκε τους μαθητές πριν από 2500 χρόνια, δηλαδή τον 5ο αιώνα π.Χ. Το 1978 ένα λεωφορείο έπεσε επάνω στην ελιά και την κατάστρεψε. Κάποιες ρίζες έμειναν στο ίδιο μέρος καιαργότερα φούντωσαν.

Πλάτωνας ή Παναθηναϊκός;;;;;(απόσπασμα).

[Κατά την παράδοση ο ελαιώνας των Αθηνών δημιουργήθηκε από την ελιά του Ερεχθείου.... που φύτεψε η Αθηνά στην Ακρόπολη προσπαθώντας να πείσει τους Αθηναίους ότι κάτι πολύτιμο μπορεί να προσφέρει στην πόλη.
Έτσι τους έπεισε να της δώσει το όνομά της όπως και έγινε. Από αυτή την ελιά μεταλαμπαδεύτηκαν οι 12 ελιές της Ακαδημίας (Πλάτωνος) και δημιούργησαν σιγά σιγά τον ελαιώνα των Αθηνών.

Εκεί λοιπόν, από την κοιλάδα των Αθηνών και προς τα Δυτικά ξεκινούσε ο Ελαιώνας της Αρχαίας Αθήνας. Τα ελαιόδενδρα «δια πλαγιοδρομιών σκιάζοντα εκατέρωθεν τον Αιγάλεων έφθαναν εις το Δαφνί και κατέληγαν στην θάλασσαν της Σαλαμίνος» όπως μας λέει ο Δημήτριος Καμπούρογλου. Στην δική του εποχή (1920) «προς την οδό που ενώνει τον Πειραιά με την Ιερά οδό βρίσκει κανείς τμήμα άθικτον του Ελαιώνος, «τις ελιές του Αλεξάνδρου»…» (του άρχοντα Αλεξάνδρου Μπενιζέλου). Ο τόπος κακοποιήθηκε επί αιώνες.

Σήμερα υπάρχουν παραπήγματα (ακόμα και κατοικίες παραγκουπόλεις τύπου λατινοαμερικάνικης «φαβέλας»), οργιάζει η αυθαίρετη δόμηση των εργοστασίων με το επιχείρημα ότι «δίνουν δουλειά στον κόσμο» και άρα δικαιούνται να αυθαιρετούν (bussiness is bussiness) και αφού πήξαμε στα αυτοκίνητα-ιδιαίτερα στην Αγίας Άννης- εκεί που κάποτε αγόρευε ο Πλάτωνας και φιλοσοφούσε η περιπατητική σχολή, τώρα ρωτάμε που είναι ο ελαιώνας. Πάει τον πετσοκόψαμε. Κάποια δέντρα έμειναν στα ΤΕΙ Πειραιά (Π.Ράλλη και Θηβών) και άλλα διάσπαρτα από δω και από κει. Ακόμα και η – κατά την παράδοση - Ιερά Ελιά στη Σόφτεξ δέχθηκε «επίθεση» λεωφορείου και κόπηκε πριν χρόνια αλλά οι φοιτητές της Γεωπονικής την αντικατέστησαν με βλαστάρια από την παλιά ρίζα.
Σήμερα το κουφάρι της είναι έκθεμα στην Σχολή στο κτίριο της Πρυτανείας … Το χάος και το όνειδος της Αθήνας –που μεγάλο μέρος ανήκει στην πόλη μας, άρα έχουμε μερίδιο και στο χάος και στο όνειδος. Και ως προσφορότερη (για ποιους;) λύση στο πρόβλημα θεωρήθηκε το project διπλή ανάπλαση «γήπεδο» ΠΑΟ στο Βοτανικό και ανάπλαση Λ. Αλεξάνδρας. Κάποιοι είναι συνηθισμένοι να τρώνε το σουβλάκι με «διπλή».
Μόνο για απλό γήπεδο δεν πρόκειται ....]
ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ "ΠΥΡΙΤΙΔΟΠΟΙΕΙΟ" ΤΕΥΧΟΣ 4, του φίλου μας Βασίλη Βασιλειάδη.

Η Ιερά Ελιά του Πλάτωνα στην Ιερά Οδό και η "απονιά των ανθρώπων"

Σύμφωνα με την παράδοση οι δώδεκα ελιές της Ακαδημίας του Πλάτωνος ήταν κλώνοι της Ιερής Ελιάς της Αθηνάς «που προϋπήρχε στον ημιυπαίθριο προαύλιο χώρο εμπρός από τη δυτική πρόσοψη του Ερεχθειου ως τέμενος προς τιμήν της Πανδρόσου… ενθύμιο του μυθικού αγώνα της θεάς εναντίον του Ποσειδώνος».
Οι δώδεκα ελιές αντιστοιχούσαν στις δώδεκα πύλες της Ακαδημίας του Πλάτωνος, και απ΄ αυτές δημιουργήθηκε ο αρχαίος Ελαιώνας
Ευτυχώς που υπάρχει ακόμα η στάση των Λεωφορείων «ΙΕΡΗ ΕΛΙΑ», γιατί δυστυχώς δεν υπάρχει καμία άλλη αναφορά…

[Ο κορμός, το ακέφαλο σώμα της αρχαία Ελιάς του Πλάτωνα, μετά την «πτώση» του λεωφορείου επάνω της το 1978, συντηρήθηκε από το ΥΠ.ΠΟ και μεταφέρθηκε στον προθάλαμο του Γεωπονικού Πανεπιστημίου στην Ιερά Οδό. Το βάρος του κορμού είναι 600 κιλά και το ύψος περίπου 1,7 μ.]

[Ότι απέμεινε από την Ιερή Ελιά. Καμία φροντίδα, ακριβώς μπροστά από τα κλαδιά που έχουν απομείνει από την Ιερά Ελιά,σταθεμύουν σε μόνιμη βάση δύο με τρία Ι.Χ., των γειτονικών καταστημάτων ή των πελατών τους. Δεν υπάρχει καμία πινακίδα που να ενημερώνει τους περαστικούς. Δεν έχουν αλλάξει και πολλά πράγματα από την εποχή του Καμπούρογλου που έγραφε «Τα προαιώνια βάσανά του, η σκόνη και παντός είδους επιθέσεις των ανθρώπων, αλλά και πάσης κλάσεως και κατηγορίας ζώων, του αφήρεσαν όλο το δέρμα και έχασε πάσα μορφήν όχι μόνον δένδρου, αλλά και ξύλου ακόμη, και νομίζει κανείς ότι είναι καμμιά μεσαιωνική ορειχάλκινη πανοπλία στημένη εκεί σαν σκιάχτρο, πανοπλία που φέρει όλα τα ίχνη των πολέμων, μονομαχιών, κλιωτσιών και ποικίλων πληγμάτων πάνω της...»

Από τον Αναδρομάρη των Αθηνων.

Αναδημοσίευση από: http://ieraodo.blogspot.com/