ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟΙ ΤΟΠΟΙ ΔΥΝΑΜΗΣ (Αστρικές πύλες)#1
Σύγχρονες μελέτες αποκαλύπτουν τη μυστική σύνδεση ιερών τόπων του αρχαίου κόσμου. Φανερώνουν επίσης ένα μέρος των απόκρυφων γνώσεων που διατηρούσαν τα Ιερατεία, σχετικά με την Αστρονομία, τα Μαθηματικά, την Ενέργεια και τη Γεωδεσία, με τις οποίες επόπτευαν και καθοδηγούσαν το λαό, ορίζοντας τους πλέον κατάλληλους γεωγραφικούς.... τόπους για την ίδρυση ναών, πόλεων ακόμα και τον καθορισμό πεδίων μάχης. Απαραίτητη προϋπόθεση ήταν η ακριβής γνώση του ηλιακού συστήματος και των αστερισμών σε συνδυασμό με την γεωγραφική - γεωδαετική μορφή του χώρου και των ηλεκτρομαγνητικών ρευμάτων που τον διατρέχουν. Κάθε τέτοιος χώρος, που βρισκόταν στη διασταύρωση ροών ενέργειας, ξεχώριζε από ένα ιερό, μια πόλη, ένα μαντείο, ένα βωμό και μεταγενέστερα από ένα εικονοστάσιο ή ένα απλό προσκυνητάρι. Κι αυτά να μην υπήρχαν, ο τόπος θα ήταν στοιχειωμένος, καταραμένος, ιαματικός, τυχερός κλπ. Γενικά, αυτοί οι ιδιαίτεροι κομβικοί χώροι, οι τόποι δύναμης, έχουν κάποια φήμη, καλή ή κακή, ανάλογα με την επίδραση που ασκούν στον άνθρωπο, γιατί υπάρχει σε αυτούς ένα είδος διάμεσου, είτε ανάμεσα στη γη και στον ουρανό είτε ανάμεσα στη γη και τον κάτω κόσμο. Αν κάνουμε μια αναδρομή στο χρόνο, θα διαπιστώσουμε πως το «στήσιμο» των ναών και των πόλεων σε συγκεκριμένα σημεία ή συντεταγμένες ξεκινάει τουλάχιστον από την εποχή του κατακλυσμού του Δευκαλίωνα και την εποχή της ίδρυσης του Μαντείου των Δελφών. Στα «Πολιτικά» του Αριστοτέλη αναφέρεται ότι «οι οίκοι οι καθιερωμένοι για τη λατρεία των θεών αρμόζει να βρίσκονται στην κατάλληλη θέση, εκτός εκείνων των οποίων τη θέση ορίζει ο νόμος χωριστά ή κάποιο μαντείο πυθόχρηστο». Το ίδιο ισχύει και για τα Ιερά των αγροτικών περιοχών, τα αφιερωμένα σε θεούς ή ήρωες, που πρέπει να βρίσκονται συμμετρικά κατανεμημένα. Κι όχι μόνο αυτά αλλά και τύμβοι, Ασκληπιεία, θέσεις μαχών, γυμναστήρια, θέατρα, στάδια, πύλες πόλεων, μνημεία και άλλοι χώροι με ιερή σημασία, ήταν κατανεμημένα αρμονικά σε όλο το γεωγραφικό χώρο της Ελλάδας με αναλογίες και συμμετρίες στις αποστάσεις τους, επιδιώκοντας όχι μόνο την ομορφιά και την αρμονία, αλλά και την εκμετάλλευση των ευνοϊκών συνθηκών που εξέπεμπε ο κάθε τόπος, των ιερών ιδιαιτεροτήτων που είχε, όπως π.χ. το Αμφιάρειο και η στοά εγκοίμησής του.
ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟΙ ΤΟΠΟΙ ΔΥΝΑΜΗΣ (Αστρικές πύλες) #2
Οι έρευνες του κ. Μανιά έχουν αποκαλύψει ένα μεγαλειώδη γεωμετρικό- γεωδαιτικό τριγωνισμό του ελληνικού γεωγραφικού χώρου και μια συμβολική σημασία των αριθμών στην αρχαία τεχνική, όπως για παράδειγμα το τρίγωνο που σχηματίζει η Δωδώνη με την Ολυμπία και το μαντείο του Τροφωνίου στην Αττική. Εμφανίζεται πολύ συχνά π.χ. ο αριθμός π ή ο αριθμός φ της χρυσής τομής των Πυθαγορείων, σημαντικής για τη ζωή και την αρμονία. Έτσι η «προϊστορική» Ελλάδα παρουσιάζεται σαν «ένα απέραντο βιβλίο γεωμετρίας και αρμονίας των αριθμών, ένας σωστός χάρτης του Ουρανού, ένας καταπληκτικός κώδικας θρησκευτικού, επιστημονικού, φιλοσοφικού, τεχνικού και καλλιτεχνικού χαρακτήρα. Στον «Τίμαιο» του Πλάτωνα το όλο πνεύμα είναι ότι αυτός ο κόσμος ο αισθητός, ο κόσμος τον οποίο βλέπουμε, είναι ακριβές αντίγραφο του ουράνιου σχεδίου, με αναλογίες και συμμετρίες και γενικά με μια αρμονία αριθμών. Ο άξονας, η καρδιά της αρχαίας γνώσης ήταν να μπορούν να κάνουν τον Ουρανό και τη Γη να εναρμονίζονται, να αλληλοσυσχετίζονται. Πίστευαν ότι τα άστρα εκπέμπουν πολλές ενέργειες και δυνάμεις που μπορούν να διοχετευτούν και να ενσαρκωθούν στη γη, δημιουργώντας περαιτέρω ενεργειακά πεδία αλλά και «συνειδητότητα». Για αυτό το λόγο οι αρχαίοι σοφοί στην Ελλάδα, την Αίγυπτο, την Αμερική, την Ανατολή, παντού δηλαδή, όριζαν τους ιερούς τόπους σε συγκεκριμένα μέρη, μέρη τα οποία θεωρούσαν ότι διοχέτευαν αυτές τις ουράνιες ενέργειες, και συνεπώς σε κείνα τα μέρη υπήρχε ένα είδος Ιερογαμίας, μια ένωση της Γης με τον Ουρανό. Πίστευαν μάλιστα ότι αυτή η ένωση ανανεώνεται σε συγκεκριμένες στιγμές μέσα στο χρόνο, κοντά στις Ισημερίες και τα Ηλιοστάσια. Οι θέσεις των ιερών τόπων εξυπηρετούσαν κάποια σκοπιμότητα, σχημάτιζαν αόρατα γεωμετρικά σχήματα, ένα είδος χάρτη του ουρανού. Τη θέση των άστρων του ουρανού παίρνουν οι ιεροί τόποι πάνω στη γη. Τα ιερά που βρίσκονταν στο Μαραθώνα, για παράδειγμα, σχημάτιζαν τον αστερισμό του Σκορπιού, προστάτης του οποίου είναι ο Άρης, θεός του πολέμου. Παρόμοια, η γεωγραφική θέση της Αθήνας, της Ελευσίνας, των Μεγάρων, της Τανάγρας και της Αίγινας αντιστοιχεί στον αστερισμό της Παρθένου, που κυβερνήτη του έχει τον Ερμή, γεγονός που εξηγεί αστρολογικά τη μεγάλη πνευματική και εμπορική ανάπτυξη της περιοχής. Στην Αίγυπτο, τα τρία άστρα της ζώνης του Ωρίωνα, κατά το μεσουράνημά του, αντιστοιχούν ακριβώς στις θέσεις των τριών πυραμίδων της Γκίζας. Η Ιερή Γεωμετρία ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με τη μυστηριακή γνώση του Σύμπαντος, της Δημιουργίας του Θεού.
ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟΙ ΤΟΠΟΙ ΔΥΝΑΜΗΣ (Αστρικές πύλες) #3
Τα διάφορα ιερά ιδρύονταν με τη γνώση, ότι κάθε τι στον κόσμο το όρισε ο θεός από την πρώτη στιγμή της δημιουργίας. Γι αυτό έπρεπε να διατηρηθεί η καθιερωμένη τάξη στο διηνεκές. «Όπως είναι επάνω είναι και κάτω». Για αυτό αντέγραψαν πάνω στη γη αστρικά συστήματα και αστερισμούς και μάλιστα με αριστερόστροφη φορά, ακριβώς για να εμφανίζονται ως οπτικές αντανακλάσεις της ουράνιας πραγματικότητας στη γη. Όλοι οι παραδοσιακοί λαοί, θεωρούσαν τον πλανήτη Γη ζωντανό οργανισμό. Η Γαία τρέφεται και διατηρείται στη ζωή με ένα δίκτυο από υπόγειες αρτηρίες, ανάλογες με τις αρτηρίες και τις φλέβες του ανθρώπινου σώματος. Στις αρτηρίες αυτές, που σήμερα ονομάζονται «τελλουρικά ρεύματα» και με τα οποία συμπίπτουν οι κυριότερες ενεργειακές γραμμές L, ρέει ένα μίγμα ηλεκτρομαγνητικής και αιθερικής ενέργειας. Οι διασταυρώσεις, τουλάχιστον δυο τέτοιων «αρτηριών», χαρακτηρίζονται στις αρχαίες παραδόσεις όλου του κόσμου ως τόποι δύναμης, ιεροί χώροι, άβατα ή ταμπού. Είναι περιοχές όπου ο χώρος, ο χρόνος, η ύλη και η ενέργεια συμπεριφέρονται διαφορετικά από τα συνηθισμένα. Συνήθως γίνονται αντιληπτές από το έντονο λευκό φως που υπάρχει σε αυτόν τον τόπο. Τυπικό τέτοιο παράδειγμα είναι το εσωτερικό της Μεγάλης Πυραμίδας ή η κορυφή του Λύκαιου όρους στην Αρκαδία, που θεωρείται τόπος γέννησης του Δία (η ρίζα λύκ σημαίνει φως). Υπάρχουν σε όλη τη γη τέτοιες περιοχές, όπου οι μαγνητικές και άλλες αιθερικές δυνάμεις γίνονται εύκολα αντιληπτές από άτομα ευαίσθητα στη ραβδοσκοπία ή απ΄ το συναίσθημα της ανανέωσης και της ψυχικής ευφορίας που προκαλούν στον άνθρωπο, έστω και με ολιγόλεπτη παραμονή εκεί. Άλλη μια πανάρχαια γνώση, όχι μόνο των Ελλήνων, έχει σχέση με την αρνητική ακτινοβολία της γης, τη γεωακτινοβολία, πάλι σε καθορισμένα σημεία, τα ονομαζόμενα παθολογικά σημεία ή κόμβοι- του Hart-mann, προς τιμήν του ανθρώπου που πρώτος τα μελέτησε στη σύγχρονη εποχή. Η γεωακτινοβολία προέρχεται από πυρηνικές διασπάσεις που συμβαίνουν ασταμάτητα στο κέντρο της γης και είναι αυτοί οι τόποι που στον ανατολικό πολιτισμό εντοπίζονται με τη μέθοδο του Φενγκ - Σούι. Οι αρχαίοι είχαν βρει τον τρόπο να εξουδετερώνουν την αρνητική, γεωπαθητική ενέργεια ενός χώρου, κατασκευάζοντας στο επίκεντρό του μια πυραμίδα ή ένα θολωτό κτίσμα για να διαθλούνται οι δίνες των γεωπαθητικών σημείων (π.χ. οι θολωτοί τάφοι των Μυκηνών). Οι αρχαίοι ναοί, ήταν κτισμένοι σύμφωνα με προϋποθέσεις, για να εκμεταλλεύονται τις ευεργετικές επιδράσεις της γεωακτινοβολίας και να εξασθενίζουν τις βλαβερές.
ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟΙ ΤΟΠΟΙ ΔΥΝΑΜΗΣ (Αστρικές πύλες) #4
Για τους αρχαίους οι γραμμές μεταφοράς θετικής ενέργειας συμβολίζονταν από φίδι ή δράκο (π.χ. κηρύκειο Ερμή, ράβδος του Ασκληπιού κλπ.) Είναι η φυσική δύναμη που ρέει κατά μήκος του μαγνητικού πεδίου της γης. Είναι η ενέργεια της οργόνης που ανακάλυψε ξανά ο Βίλχεμ Ράιχ, ο ζωτικός μαγνητισμός του Μέσμερ, το Πράνα των Ινδών, ο Αιθήρ ή Πεμπτουσία των Ελλήνων. Είναι η ενέργεια που ήταν γνωστή στους αρχαίους σοφούς, ιερείς, μύστες. Η γνώση αυτή επέτρεπε στους αρχαίους να αναγνωρίζουν την ενέργεια που εκπέμπουν οι τόποι δύναμης και τους παράγοντες που τη βοηθούν, όπως π.χ. τα υπόγεια υδάτινα ρεύματα, οι κοιλότητες του εδάφους και οι σχισμές του υπεδάφους, οι κοιλάδες των ποταμών, οι οροσειρές, οι συστάσεις των πετρωμάτων (κρύσταλλα) που κάποιες φορές λειτουργούν ως πόλος έλξης για ουράνιες ενέργειες, οι άνεμοι, ο ηλεκτρισμός και μαγνητισμός του εδάφους, το υψόμετρο κλπ. Όπως επίσης και τον εντοπισμό του σημείου ύψιστης ενέργειας, στο οποίο αποδίδονται οι όροι: «πηγή της ζωής», «αθάνατο νερό», «αιώνια νεότητα». Οι αρχαίοι λαοί είχαν συμπεράνει πως η ενέργεια των γραμμών του «ρεύματος του δράκου» ήταν θεραπευτική, ανανεωτική, αφύπνιζε τη συνείδηση, καθώς διέτρεχε όλη τη γη γονιμοποιώντας τις δυνάμεις της ζωής. Γι αυτό, σε τέτοιους τόπους δύναμης ιδρύονταν ιερά, μαντεία, θεραπευτήρια, γυμναστήρια και θέατρα. Οι άνθρωποι πήγαιναν εκεί για να πάρουν κάτι το ανώτερο, το πνευματικό, πήγαιναν εκεί για να πάρουν χρησμούς, να μάθουν το μέλλον τους αλλά και για να γίνουν καλά, για να ζητήσουν από τους θεούς τους υγεία, ευημερία και ευεξία. Σε τέτοιους τόπους οι θεοί, οι άγγελοι, τα πνεύματα, μπορούν να εμφανιστούν και να επικοινωνήσουν με τους ανθρώπους για να τους δώσουν οδηγίες για το καλό τους. Συμπεραίνουμε λοιπόν ότι δεν υπήρχε ο παράγοντας τύχη εκεί που συναντάμε τόπους δύναμης, αλλά αντίθετα πολύ μεγάλη σοφία από τη μεριά των φιλοσόφων ιερέων, που καθοδηγούσε τις πράξεις τους. Έτσι κατάφερναν να ανυψώσουν το λαό σε ένα ύψος πολιτισμικό, φιλοσοφικό και επιστημονικό αξιοζήλευτο για τους ανθρώπους τού σήμερα, που όλα δομούνται τυχαία και άναρχα. Χρειάζεται να δώσουμε περισσότερη σημασία στη γνώση των αρχαίων, να τη σεβαστούμε και να προσπαθήσουμε να την αποκωδικοποιήσουμε και να την εφαρμόσουμε ο καθένας στη ζωή του και όλοι μαζί. Άλλωστε «κάθε βελτίωση της κοινωνίας, αρχίζει με τη βελτίωση του κάθε ανθρώπου που την απαρτίζει».
ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟΙ ΤΟΠΟΙ ΔΥΝΑΜΗΣ (Αστρικές πύλες) #5
Είναι σημαντικό να μπορούμε να διδαχτούμε από το παρελθόν, από τον τρόπο που οι αρχαίοι λαοί αντιμετώπιζαν την «οικολογία». Θα μπορούσαν να μας δώσουν οδηγίες για το πώς μπορούμε εμείς σήμερα να είμαστε πιο καλά με τον εαυτό μας, με τους άλλους, με τη θέση μας μέσα στον κόσμο, πιο πολύ Άνθρωποι, που «άνω θρώσκουν», ανυψώνονται προς τα άστρα, συμβολικά. Η μοίρα του Ανθρώπου δεν είναι να σέρνεται, αλλά να ανυψώνεται από τη Γη στον Ουρανό. Για αυτό το λόγο και οι σοφοί όλων των λαών ίδρυαν τα ιερά και τις πόλεις τους σε κείνα τα μέρη που η Γη «παντρευόταν» με τον Ουρανό. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι περισσότεροι χριστιανικοί ναοί χτίστηκαν πάνω στα ερείπια των αρχαίων ναών, ακριβώς σε κείνα τα μέρη που οι αρχαίοι είχαν κτίσει τα μαντεία και τα ιερά τους, επειδή θεωρούσαν ότι είχαν κάτι από τον ουρανό μέσα στη γη.
[Σχόλιο Σειρίου: Τα παράξενα μεταφυσικά φαινόμενα, ή «θαύματα» που συμβαίνουν σε συγκεκριμένους τόπους που σήμερα βρίσκονται χριστιανικοί ναοί, δεν είναι φαινόμενα των τελευταίων 1700 ετών. Συνέβαιναν και στην αρχαιότητα, και μάλιστα οι άνθρωποι συνέρεαν εκεί με τα γνωστά τάματα όπως ακριβώς και σήμερα. Σήμερα όμως η άγνοια των ανθρώπων για αυτούς τους ενεργειακούς τόπους και της δυνατότητες τους, τους κάνει να αποδίδουν τα φαινόμενα στην ισχύουσα θρησκεία. Υπ’ όψιν ότι εκεί που σήμερα είναι η παναγία της Τήνου, υπήρχε ιερό του Ποσειδώνα με τα φαινόμενα - θαύματα σε ισχύ. Οποιοσδήποτε ναός οποιασδήποτε θρησκείας και να υπήρχε, η δύναμη του ενεργειακού τόπου θα ήταν η ίδια. Ένα άλλο παράδειγμα είναι η θόλος της Επιδαύρου. Την εποχή που οι έλληνες ήταν σκλάβοι των τούρκων, στην Επίδαυρο ερχόταν άνθρωποι από την Ευρώπη, με σκοπό την αποκατάσταση της χαμένης υγείας. Ήταν μια γνώση που κατείχαν οι ξένοι, και το δυστύχημα είναι ότι εμείς ακόμη και σήμερα το αγνοούμε. Άλλωστε Επίδαυρος σημαίνει, η δράσις επί της αύρας. Οι λέξεις της ελληνίδας γλώσσας, περιέχουν πληροφορίες και όλη την γνώση σχετικά με αυτό που εκφράζουν. Δεν το λένε απλώς, το φωνάζουν!!! Ίσως κάποτε ξαναθυμηθούμε σε τι ιερό τόπο ζούμε, ίσως κατανοήσουμε επιτέλους γιατί αυτός ο τόπος ονομάζεται ΕΛ-ΛΑΣ. Αλλά μέχρι τότε, τα διάφορα θαυμαστά θα τα αποδίδουμε σε εικόνες αγίων, χωρίς να σκεπτόμαστε ότι ο ίδιος άγιος που «κάνει» το θαύμα, σε έναν τόπο, σε άλλον τόπο είναι αδρανής. Οι ενεργειακοί τόποι στην Ελλάδα ανέρχονται σε 5679, (μερικές εκατοντάδες στον υπόλοιπο πλανήτη) και όλοι μαζί αποτελούν έναν τεράστιο δίαυλο ο οποίος ενώνει την Γαία με τον υπόλοιπο συμπαντικό οργανισμό. Ότι ακριβώς είναι το κοτσάνι που ενώνει το μήλο με το δένδρο, μέσα από το οποίο περνούν όλα τα θρεπτικά στοιχεία που το τρέφουν. Μόνο που αυτό το «κοτσάνι» «έτυχε» να καταλήγει στη Ελλάδα. Αυτό κάνουν και οι δίαυλοι που ενώνουν τον πλανήτη μας με το υπόλοιπο σύμπαν. Ένας εκ των τριών μεγαλυτέρων διαύλων, αυτός των Δελφών καταλήγει στον ζωοδότη αστέρα Σείριο και είναι ακριβώς σαν τον ομφάλιο λώρο, που ενώνει το έμβρυο με την μάνα και έχει μήκος ΕΝΝΕΑ ΕΤΗ ΦΩΤΟΣ. ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΛΟΓΟΣ που οι Δελφοί αποκαλούνται ομφαλός της γης. Οι άλλοι δυο από τους τρεις μεγαλύτερους ενεργειακούς τόπους, είναι η ακρόπολη των Αθηνών και το Ιερό Άλσος της Αρτέμιδος, το βουνό Άθως. Τα ανεξήγητα φαινόμενα «θαύματα» που συμβαίνουν, [τα πραγματικά, όχι τα κατασκευασμένα και τα φημολογούμενα] έχουν απόλυτη σχέση με τους ιερούς ενεργειακούς τόπους μας, συμβαίνουν λόγο φυσικών νόμων που ακόμη δεν έχουμε ανακαλύψει ή ξεχάσαμε και μέχρι να ξαναβρούμε την χαμένη μας γνώση, θα τα αποδίδουμε σε δεισιδαιμονίες.]Πηγή: http://www.nea-acropoli-heraklio.gr/1/71.html
ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ:http://enneaetifotos.blogspot.com