Μαγνητικές πύλες που ανοιγοκλείνουν συνδέουν τη Γη με τον Ήλιο.
Κάθε οκτώ λεπτά, ένα φαινόμενο το οποίο οι περισσότεροι επιστήμονες δεν πίστευαν ότι συμβαίνει εκτυλίσσεται βίαια ψηλά στον ουρανό. Μια μαγνητική πύλη μήκους 150 εκατομμυρίων χιλιομέτρων ανοίγει ανάμεσα στον Ήλιο και τη Γη και αφήνει να περάσουν τόνοι ηλιακών σωματιδίων υψηλής ενέργειας για λίγα δευτερόλεπτα.
Το φαινόμενο ονομάζεται "συμβάν μεταβίβασης μαγνητικής ροής" (Flux Transfer Event - FTE), εξηγεί ο φυσικός Ντέιβιντ Σίμπεκ του Κέντρου Διαστημικής Πτήσης Goddard της NASA. «Πριν από δέκα χρόνια ήμουν σίγουρος ότι δεν υπάρχει, τώρα όμως τα πειστήρια είναι αδιάσειστα» δηλώνει.
Η ομάδα του Σίμπεκ ανέφερε την Κυριακή σε συνέδριο φυσικής πλάσματος στην Αλαμπάμα ότι τα FTE όχι μόνο συμβαίνουν αλλά είναι και δύο φορές συχνότερα από ό,τι υποψιάζονταν οι αστροφυσικοί.
Οι επιστήμονες γνώριζαν εδώ και καιρό ότι η Γη και ο Ήλιος πρέπει να συνδέονται με κάποιον τρόπο. Η μαγνητόσφαιρα της Γης (η μαγνητική 'φούσκα' που περιβάλλει τον πλανήτη μας) είναι γεμάτη με σωματίδια του ηλιακού ανέμου τα οποία διαπερνούν τις μαγνητικές «ασπίδες» της Γης. Εισέρχονται ακολουθώντας τις γραμμές του μαγνητικού πεδίου, οι οποίες μπορούν να ανιχνευθούν από την επιφάνεια του πλανήτη μας μέχρι πίσω στην ατμόσφαιρα του ήλιου.
Οι επιστήμονες πίστευαν ότι η σύνδεση Γης-Ήλιου ήταν μόνιμη, αλλά τώρα πια, σύμφωνα με τον Σίμπεκ, γίνεται αντιληπτό ότι η αλληλεπίδραση συχνά είναι σύντομη και πολύ δυναμική.
Ποιος όμως είναι ο μηχανισμός των FTE; Η πλευρά της Γης που βρίσκεται ανά πάσα στιγμή εκτεθειμένη στον ήλιο πιέζει το μαγνητικό της πεδίο πάνω στο μαγνητικό πεδίο του άστρου. Κάθε οκτώ περίπου λεπτά, τα δύο πεδία για λίγο χρόνο συγχωνεύονται ή «επανασυνδέονται», σχηματίζοντας ένα είδος πύλης μέσω της οποίας είναι δυνατή η ροή των σωματιδίων.
Η πύλη έχει τη μορφή ενός νοητού κυλίνδρου με πλάτος περίπου όσο η Γη.
Τα τέσσερα διαστημικά σκάφη Cluster του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA) και τα πέντε σκάφη Themis της NASA έχουν πετάξει μέσα και γύρω από αυτούς τους κυλίνδρους, μετρώντας τις διαστάσεις τους και ανιχνεύοντας τη ροή των σωματιδίων που κυλάνε στο εσωτερικό τους.
Σύμφωνα με τις έρευνες, οι κυλινδρικές μαγνητικές πύλες τείνουν να σχηματίζονται πάνω από τον ισημερινό της Γης και μετά να μετακινούνται προς τους πόλους (στο Βόρειο Πόλο το Δεκέμβριο και στο Νότιο τον Ιούλιο).
ΠΗΓΗ:www.in.gr, pyrisporos.blogspot.com
Y.Γ. Οι "Ολυμπιάδες Ώρες" τών Αρχαίων, που "φρουρούν" τις "Πύλες τού Ηλίου" ή τις "Πύλες των Λεόντων", επιβεβαιώνονται και από την σημερινή χθόνια Επιστήμη. Διαφέρει απλώς ο τρόπος αντίληψης και η περιγραφή!
Ε-ΡΟΔΙΟΣ
